" ဆရာမႀကီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္ "
" ေနစမ္းပါေအ နားညီးလို႔ျပန္ေတာ့ ကေလးမထိန္းနိုင္ရင္ လာမေခၚနဲ႔ ငါပဲေမြးစားလိုက္မယ္ ညည္းကအေမမဟုတ္ဘူး မိေထြး "
ညဘက္ရာက္ေတာ့မွ အေလာသုံးဆယ္နဲ႔ အမ်ိဴးသမီးခမ်ာ စိုးရိမ္မႈႀကီးစြာ ငိုယိုၿပီးကေလးကို
လာေတြ႕သည္ ေဒါသမေသေသးတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကေတာ့ အေပၚကေနေဟာက္ေနတာေပါ့ ကေလးအေမကေတာင္းပန္လိုက္ ဆရာမႀကီးကဆူလိုက္နဲ႔ မၿပီးနိုင္ေတာ့
" သားကေလ သားႀကီးက မ်က္ျဖဴလန္သြားတာဆရာမႀကီးရဲ႕ သူ႔အေဖနဲ႔က်မလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ ကေလးေပြ႕ၿပီးေဆးရုံေျပးတာ တံခါးေတာင္ဆိုက္ကားဆရာပိတ္ေပးလို႔ ထူပူၿပီး သားငယ္ကိုေမ့သြားလို႔ပါရွင္ "
" ညည္းတို႔ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ေမြးတာမၾကာေသးတဲ့ကေလးကို အိမ္ထဲေမ့ထားခဲ့တာ လြန္တာပဲ အနည္းဆုံးေတာ့ ငါ့ဆီလာထားပါလို႔ေျပာတာတစ္လထဲသုံးခါမကေတာ့ဘူး အမႊာေလးေတြကိုထိန္းမနိုင္တာအလုပ္ရႈပ္တာငါသိတယ္ လူပိုမရွိလို႔ပင္ပန္းတာလည္းသိတယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ငါ့ဆီေရာက္ေအာင္ေတာ့ပို႔ၾကပါဟဲ့ မဟုတ္လည္း ငါလာေခၚေပးပါ့မယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူး ဆရာမႀကီးကိုလည္းအားနာလို႔ပါ အၿမဲအလုပ္ရႈပ္မိလို႔''
" သားႀကီး ေရာသက္သာရဲ႕လား "
" စိတ္ညစ္ပါတယ္ သားကဘာလို႔ခ်ဴခ်ာမွန္းမသိဘူး သားငယ္က်န္းမာသေလာက္ သားႀကီးကအၿမဲတစ္ခုခုျဖစ္တယ္ အခုလည္းေဆးရုံမွာတစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေနရမယ္နဲ႔တူတယ္ က်မလည္းမႊန္ထူၿပီးသားငယ္ကိုျပန္လာၾကည့္တာ သူ႔အေဖက ေဆးရုံေစာင့္ေနတယ္ေလ "
" ေအးပါစိတ္ခ်သြား ငါရွိတယ္ "
" ဒါနဲ႔ သားငယ္ေရာ ငိုသံမၾကားလို႔ "
" အေပၚထပ္မွာေလ သူ႔အစ္ကိုေပါင္ေပၚအိပ္ၿပီးနို႔စို႔ေနတယ္ ကေလးကၿငိမ္ေနတာမွ နင္တို႔လက္ေပၚမွာနဲ႔တျခားစီ
သြားတက္ၾကည့္ "
" အယ္ ဟုတ္ပ ဒီသားေလးကဘယ္သူလဲဟင္ ျဖဴေဖြးၿပီးႏုဖတ္ေနတာပဲ "
YOU ARE READING
လွန်
General Fiction" ကိုကိုေသခ်ာမသိေသးတဲ့ ကိုကို႔အေၾကာင္းေတြသိခ်င္ရင္ က်ေနာ့္ကိုေမးမွေပါ့ " " ကိုကိုသေချာမသိသေးတဲ့ ကိုကို့အကြောင်းတွေသိချင်ရင် ကျနော့်ကိုမေးမှပေါ့ "
