Bölüm 24

52.3K 2.4K 79
                                    


Korhan ateş saçan gözlerle arkasına dönüp Antonie'ye baktı. Gözlerim ikisi arasında gidip gelirken yanaklarıma içten içe ateş basmaya başlamıştı. Antonie sonunda konuştu

" Merak etme dostum Türklerin ne kadar hassas olduklarını biliyorum ben sadece Fulya burada akrabalarında kalıyormuş o yüzden o evde kalmamda bir sakınca olmaz diye düşünmüştüm"

Bu sözler üzerine Korhan'a baktığımda gözlerindeki ateşin yavaşça söndüğünü görür gibi olmuştum. Önüne döndü ve biraz daha ileri gidip arabayı sağa çekerek durdurdu ve indi. Ardından Antonie'de inince vakit kaybetmeden ben de indim. Korhan bir sigara yakarken Antonie'ye de uzatınca farkına varmadan kendimi kastığımı anladım ve sakince bir soluk verdim. Bana da uzattı ve üçümüz sigaramızdan ilk dumanlarımızı çektikten sonra Korhan bana etkili bir bakış attı ve yanımda duran adamla konuşmaya başladı

" Biz o evde Fulya ile birlikte kalıyoruz"

Tek elini cebine koyan Antonie'de cevapladı dik duruşundan ödün vermeden

" Sizin birlikte olduğunuzu Fulya'nın ailesinden öğrendim"

Korhan yüzüne güzel gülümsemesini yerleştirdiğinde içimdeki kıpırtılar canlanmıştı yine, bana bakarak Antonie'ye

" Hayatıma anlam katan bu kız yakında da karım olacak" dedi.

Elini uzatan Antonie

" O zaman şimdiden tebrik ederim sizi ve şanslı bir adam olduğunu söylemeliyim"

Korhan tek kaşı hafifçe havalanmış bir şekilde kibirli bir gülümseme yerleştirdi dudaklarına, iki erkeğin tokalaşmasını izledim keyiflice ama Antonie'nin bana attığı bakışa anlam verememiştim. Öğrenmesi benim için iyi olmuştu Korhan'ın canının sıkılmasını hiç ama hiç istemiyordum. Çok uzun süre mutsuz olmuş olan aşkımın yanımda huzurlu olmasını bütün kalbimle istiyordum. Daha fazla sohbet etmedik ve sigaralar bittiğinde arabaya yerleşerek köye gitmeye başladık. Yolda gördüğü kadarıyla hayran kaldığını bahseden Fransız'a gülümseyerek bakıyordum.

" Evet ilk gördüğümde bende aynı hisleri yaşamıştım şimdi gözüm alıştı ama hala her gördüğümde hayran kalmaktan kendimi alamıyorum" deyince onayladı beni...

Köye girdiğimizde Feridun amcalara değil de ilk onların evine gidecek olmam canımı sıkmıştı, bana hafifçe başını çevirip baktığında parmaklarımla oynadığımı görünce

" Rahat ol" dedi sadece ve biraz sonra da arabayı park etti. Birlikte indik, bütün ev halkı bahçede oturuyordu. Biz de yanlarına gidince önce sırayla tanıştırdım misafirimi hepsiyle ve çekilen sandalyelere kurulduk. Tarık amca eline telefonu almasıyla Feridun amcayı aradı ve çağırdı, o an Elif ile göz göze geldik burada daha fazla durmak istemiyordum. Korhan'a isyan dolu gözlerle bakarken o gayet rahat görünüyordu. Antonie şaşkın bakışlarla etrafında olan kalabalığı ve sürekli yapılan servisleri izliyordu. Gülmek geldi içimden birden onun bu haline elimde olmadan ona bakarken gülünce Korhan'ın kıskançlık dolu bakışları anında beni bulmuştu. Her ne kadar ilkel bir düşünce gibi sunulsa da kıskanılmak bana göre çok tatlı bir duyguydu. Antonie niye güldüğümü sorduğunda tek omuzumu silkerek onunla konuşmaya başladım

" Türkler misafirperverlikte dünyada tektir. Burada olan biten her şey ise tamamen yöre halkının eşsizliğidir. Şaşırma ve sunulanların tadına bak"

Antonie önünde ki baklava dolu tabağı göstererek

" Bunun tadına daha önce bakmıştım çok lezzetli bir tatlı"

ŞANS Where stories live. Discover now