Owned by Him

Fourteen

Nelle's POV

"Sabihin mo ate, anong nangyare? Bakit mukhang masaya si Xhaito?"

I looked at Sherlock who is now raising her eyebrow, I just smile a little and tell her what's exactly happened upstairs.

~FLASHBACK~

After he hugged me for a long time, my son came in and ask what's happening because he saw me crying on his daddy's shirt. I just said that I have a good news for him, I said that Airon can now stay with us and he have a whole time to be with his dad and that makes him super happy that he jump and jump and go downstairs.

Ng bumaba si Xhaito ay umalis na rin ako sa yakap nito, pinunasan ko ang luha ko at inayos ang tindig. When I looked at him, I saw him looking at me at binalewala ko na lang iyon. Ngumiti ako at inilahad ang kamay ko, tiningnan nya lang iyon kaya naman ako na ang kumuha sa kamay nito at nakipagkamay sa aking kamay.

"I hope we could get along and be civil to each other, for our son" after that I smiled at binawi ko ang kamay ko sa pagkakakapit niya, humigpit kasi ito.

"Sige sa baba na muna ako ah? Mukhang naghihintay na sila kanina pa"

Tatalikuran ko na dapat ito pero kinapitan nito ang braso ko na nagpatigil sa balak kong gawin. Nang tingnan ko ito, nakatingin lang ito sa akin na halatang may gustong sabihin kaya tinanong ko ito.

"Bakit? May kailangan ka?"

"About what I said earlier-"

"Ano ka ba, ok lang yun. I understand you, I know you just said those words to comfort me somehow, pero sinasai ko sayo hind tamang gawin iyon ok? Just forget about it" pagputol ko pa sa sinasabi nito.

Alam ko naman na ang gusto niyang ipahiwatig, humihingi siya ng pasesnsya dahil sa mga nasabi niya kanina habang naiyak ako. Sigurado akong sasabihin niya lang sakin na mali siya ng nasabi kaya naman inunahan ko na.

I just don't wanna hear it coming from him dahil masakit, siguro dahil natapakan pride ko bilang babae.

After that nagpaalam na ako at bumaba at iyon nga ang nakita ko sa pagbaba ko, masayang nag kukwento si Xhaito sa mga nakasundo na agad niyang mga katulong sa bahay na ito ultimo kay manang. Habang si Sherlock ay nakatingin lang sa anak ko mula sa living room ng bahay at prenteng nakaupo sa sofa.

~END OF FLASHBACK~

"So bakit ka nga pumayag? Tinakot kaba nung lalaking yun ate?" tanong nito sakin ngunit umiling lang ako.

"I just want my son to be happy, iyon naman talaga ang mahalaga sa isang magulang hindi ba?" at tumango ito tsaka ngumiti at niyakap ako.

"Mabuti naman nakapag desisyon kana ate, basta tandaan mo andito lang ako ok?"

Tumango ako at nagpasalamat sa kaniya.

"Mommy!" sigaw ng anak ko habang papalapit at nakasunod rito ang ama niyang tahimik lang at s likuran nito ay si Joy na dala pa ang juice.

Umupo ito sa katabi ko at tinapik ang espasyo sa katabi nito at tinawag ang daddy niya na tahimik namang sumunod sa anak namin.

"Daddy said I have my own room na daw po mommy, is that true po?"

I looked at him and pinanlakihan ko ito ng mata, dahil hindi ko alam ang isasagot ko sa anak kong masayang naghihintay ng sagot ko.

Tumango na lang ako bilang sagot kaya naman napa 'yehey' pa talaga ito at naitaas ang kamay sa sobrang tuwa.

Umoo na lang ako sapagkat mayroon man or walang sariling kwarto si Xhaito, sigurado namang gagawan iyon ng paraan ni Airon dahil mayaman naman ito at sa laki ng bahay na ito at ka-excited niya sa anak niya. Siguradong mayroon ng hinanda ito para kay Xhaito.