( Zawgyi )
" ကိုယ့္ကို တကယ္ မခ်စ္ေတာ့တလား "
" .. မခ်စ္ခ်င္ေတာ့တာ "
______________
မေန႔ကကိစၥၿပီးေတာ့ တစ္ပတ္ေလာက္ထိ သူ႔ေရွ႕မွာေပၚမလာေတာ့တဲ့ သူ ။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းတာပဲလို႔ ေတြးမိေပမယ့္ ဘာလို႔ သတိရေနမွန္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ မယံုနိုင္ဘူး။
" ေတာ္ၾကရေအာင္ ဟုတ္ၿပီလား ထပ္ၿပီး နာက်င္ခ်င္မေနစမ္းပါနဲ႔ "
* Ring ~ *
ဖုန္းကို ထုတ္ၾကည့္ေတာ့ Gp chat ကေန Vd call ျဖစ္တာမို႔ လူရွင္းတဲ့ေနရာကို သြားကာ ဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
Renjun - ရား !! LeeHaechan ဖုန္းကိုင္တာ ဘာကိစၥေနာက္က်ေနတာလဲ မင္း !!!
ထံုးစံအတိုင္း တစ္ခုခုဆိုတာနဲ႔ HaungRenjun က အရင္ဆံုး ထေအာ္ပါသည္။ အရင္အေျခအေနတိုင္းဆို ျပန္ေအာ္မိမွာေပမယ့္ သူ႔မွာ အခုအဲ့လိုလုပ္ခ်င္စိတ္ရွိမေနဘူး။
" လူရႈပ္ေနလို႔ပါကြာ "
Jeno - မ်က္နွာက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဟယ္ခ်န္း
Jaemin - ဘာလဲ ဖ်ားေနတာလား
သူမ်က္နွာမေကာင္းတာကိုသိသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖုန္းကင္မရာနားကပ္ကာ သူ႔ကိုျပဴးၾကည့္ၾကေတာ့သည္။
ခုန ေအာ္ေနတဲ့ Renjun ေတာင္ စိုးရိမ္ၿပီး ကင္မရာနားကပ္လာသည္။
" မင္းတို႔ မ်က္နွာႀကီးေတြ ကင္မရာနားကပ္မလာၾကနဲ႔ကြ !
တကယ္ပဲ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ "
သူစလိုက္မွ အကုန္လံုးစိတ္သက္သာသြားပံုနဲ႔ ၿပံဳးလာၾကသည္။
တကယ့္ကိုပဲ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕။
တျခားအခ်ိန္ေတြသာ ေအာ္ခ်င္ေအာ္မယ္။ ဆဲခ်င္ဆဲၾကမယ္။
တကယ့္အခ်ိန္ေတြၾက အနားမွာ အၿမဲရွိေနေပးတာ သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။
သူက အခ်စ္ေရးမွာ ကံမေကာင္းခဲ့ေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းကံေတာ့ ေကာင္းခဲ့သည္ထင္ပါရဲ႕။
" ျမန္ျမန္ေျပာ ဘာေျပာမလို႔ ဖုန္းဆက္လိုက္ၾကတာလဲ "
Renjun - ' အဲ့တာက ဟို .. ´
YOU ARE READING
B.A.C.K • MH ( Complete )
Fanfiction- 𝘐𝘧 𝘸𝘦 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘢𝘸𝘢𝘺 𝘵𝘩𝘦 𝘱𝘢𝘪𝘯, 𝘤𝘢𝘯 𝘸𝘦 𝘦𝘷𝘦𝘳 𝘣𝘦 𝘩𝘢𝘱𝘱𝘺 𝘢𝘨𝘢𝘪𝘯?
