B.A.C.K • MH ( Complete )

• 5 •

(Zawgyi)

ကိုကုိ႔ တိုက္ခန္းေရွ႕ေအာက္ကိုေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္ သူအေပၚမတတ္ရဲေသးဘူး။
မေန႔ညတည္းက ေျပာရမယ့္စကားေတြကို တစ္ညလံုး စဥ္းစားထားၿပီးေပမယ့္ သူဘာမွမသိေတာ့ဘူး။

စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနတာက စာေမးပြဲေျဖရေတာ့မယ့္လူလိုပဲ။
သူကိုကို႔အေရွ႕မွာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမႀကိဳက္ခဲ့မိတာက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲလို႔ ေတြးမိလိုက္တယ္။
နည္းနည္းပါးပါးသာအေတြ႕အႀကံဳရွိထားရင္ ဖြင့္ေျပာဖို႔ ဒီေလာက္စိုးရိမ္ေနမိမွာမဟုတ္ဘူး။

" ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ! ဟူးး ဟူးး အဆင္ေျပမွာ အဆင္ေျပမွာပါ ေနာ္ ~ Eeee "

အထပ္ျမင့္အေဆာင္အဦေအာက္မွာ Donghyuck ဟာ တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြေျပာၿပီး ခုန္ဆြခုန္ဆြျဖစ္ေနတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေကာင္ေလးက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အားေပးၿပီး ဓာတ္ေလွကားဆီဦးတည္လိုက္ေတာ့တယ္။

* Teee ! *

အခန္းေရွ႕ကို သြားေနတဲ့ Donghyuck ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြက ေပါ့ပါးမေယာင္နဲ႔ တစ္ဖက္ကလည္း ေလးလံေနတယ္။
သူဟာ ေကာင္းတဲ့အေျဖကိုလည္း စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့သလို သူ႔အတြက္၀မ္းနည္းရမယ့္ အေျဖကိုလည္း စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္။

ေသခ်ာေပါက္ ကိုကို႔ကိုေ႐ြးခ်ယ္ခိုင္းဖို႔အေျဖကို Yes or Yes ပဲဆိုၿပီး လုပ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူက ကိုကို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေလးစားမွာပါ ~ ။

ဘဲလ္ခလုပ္ကို နွိပ္ၿပီးေနာက္ သူဟာ ေနာက္ဆံုးတစ္ႀကိမ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ကိုကို တံခါးလာဖြင့္မွာကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။

သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ တံခါးဟာပြင့္သြားခဲ့ၿပီး ခ်စ္ရသူရဲ႕ၾကည္လင္ေနတဲ့ မ်က္နွာေလးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
အဲ့ဒီမ်က္နွာေလးကို ေတြ႕လိုက္ရျခင္းမွာပဲ သူ႔ရဲ႕ ေလးလံေနတဲ့နွလံုးသားက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ခုန္ေပါက္လာခဲ့တယ္။

ကိုကိုက သူ႔ကိုၿပံဳးျပလာၿပီး တံခါးကိုအျပည့္ဖြင့္ေပးလာတယ္။
အခန္းထဲ၀င္လိုက္တာနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ ေလးလံမႈေတြမရွိေတာ့ဘဲ သူဟာတည္ၿငိမ္သြားရသည္။