BEN VARIM • EnKay • [DÜZENLENİYOR]

SEZON 3.1.

Hi guys 🙋🏿‍♀️

"Ayrılmam istersen hiç yanından"
"Çağırsan gelirim çok uzaklardan"
"Eskiden korkardım yalnızlıktan"
"Korkmam artık sen varsın"

Yine mi tekerrür?! Neden bazı şeyleri hâlâ hatırlayamıyorum?!

Kaşlarını çatarak ayakta durdu kadın. Adamın yüzünü aylardır göremiyordu. Derinden yutkunmasıyla gözünün önünde canlanan hatıralara daldı bir anlık. Film şeriti gibi geçip-giden görüntüler afallamasına neden olmuştu.

Merhaba Ender.(gülümseyerek el uzatır)

(Zorla gülümser ve elini sıkar) Merhaba Kaya.

Aman tanrım ne zaman yaşandı bu...hatırlayamıyorum

Geri mi döndün?

Bir mahzuru mu vardı senin için?!

Ahh bunu biliyorum....Caner söylemişti...Şahika...onun için dönmüştü...

Ayakta haddinden fazla durduğunu anlarken, sakince karşıda duran koltuğa geçti kadın. Yüzünün sinirli halini hiç bozmadan oturdu ve bir bacağını öbürünün üzerine atarak umursamazca Canere "Aras'a bak,Caner."dedi sadece. Ardından gözlerini kendi gözlerinden hiç çekmeyen adama baktı. Tekrar sustu kadın. Ama gördüğü siyaha yakın kahverengi bir çift küre, onu yakın geçmişe götürmüştü bile...

Ne olur hatırla...(dudaklarını bir-birine sıkarak)

Olmuyor...yapamıyorum...(titrek ve soğukkanlı bir sesle)

Kafasının kadının kafasına dayayarken ılık nefesini de, dudaklarına değdirdi adam. Aldığı kısık-kısık nefeslerle kadının yanaklarını okşadı .

Bu ne zaman yaşandı peki....dur...aaa...bacağım sarıklıydı.... o zaman daha Kayayı evimden kovmamıştım ...

Yine sustu kadın. Kafasını bir sağa bir sola yelledi. Sanki gözünün önünde duran filmi silmeye çalışıyordu. Becere bildiğinde ise sakince burnu dik bir şekilde adamla göz teması kurdu.

Kadının haliyle hafiften gülümser gibi oldu adam. Ama daha çok dudak ucu ironi vardı sanki suratında.

Adamın yüz ifadesinden halini ve ne demek istediğini anladı kadın. Kendini ele alarak omuzlarını dikleştirdi ve sert bir sesle ona seslendi.

E: Susmaya mı geldin?
K: Sen başla istedim.

Küstah!

E: Okay...ben başladığıma göre bu devatsiz misafirliğinin nedenini artık söyleye bilirsin.
K: Durumdan haberdarsın diye umuyorum.

Yiğite bir söz verdim! Allah kahretsin!

E: Her halde iyi bir nedenle gelmedin?(ironiyle)

Kafasını olumsuz anlamda yelledi adam . Küçümseyerek gülümsedi ve kendi kendine "sakin ol" dedi.

K: Lafı uzatmayacağım Ender. Ben Aras'ı öğrendim ve...
E: Arasla senin hiç bir alakan yok Kaya! Olamazda! O yüzden lütfen bu konunu açma ve bu gereksiz sohbeti başlatmadan bitir.

Sinirliydi zaten adam. Içi öfke doluydu.
Ama kadının bu denli kestirip atmasını beklemiyordu. Arkasına yaslandı, kollarını kanepenin başına yerleştirdi. Sol bacağını sağ bacağının üstüne attı ve nihayetinde kaşlarını çatarak, umursamaz bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

K: Eğer Aras'ın babası ben değilsem , yani sen öyle diyorsan, tabiiki inanırım ben sana.

Adamdan böyle bir tepki beklemiyordu Ender. O yüzden kaşlarını hafif çatarak, bozuntusunu gizletmeye çalıştı.