I've Been Executed

Chapter 17

Zajei's POV

Bahagyang napamulat ako ng mata nang maramdaman ko ang init na tumatama sa mukha ko. I slowly open my eyes and let it adjust first before my vision got clear enough.

I look around and notice that the room wasn't familiar with me. It is painted with pastel color. Everything is a combination of blush and gray. It is well organized also, all of the things are in right places.

I frowned. My room was painted with gray and furnitures are either black or brown so kailan pa nagkaroon ng kulay pink sa kwarto ko?

I stood up and walked towards the door where I think the bathroom are located at tama nga, ito nga ang banyo. While I'm preparing myself, I am slowly recalling what happened last night kaya naalala ko na andito nga pala ako sa kwarto ni Ma'am pero parang ang aga naman ata niyang magising?

7 am palang pero wala na agad siya sa tabi ko. Pero okay lang yan, baka nag-luluto lang ng breakfast ang misis ko.

Kidding.

Nang matapos ako sa paghihilamos at pagt-toothbrush ay lumabas na ako at agad nanlaki ang mata ko when I saw a women standing in front of me, facing where the bed is. Nakapamewang ito at tinatap ang kanang paa sa sahig, causing a little sound.

"Come on, think where did she pl---"

"Oh my fvcking goodness!!!!!" Irit ko when she face me. "Damn! You fvcking ghost! What are ya doin' here?!" Halos himatayin ako sa kinatatayuan ko nang lumakad ito papalapit sa akin habang nakatingin ng deretso sa mga mata ko.

Damn it!

"D-don't get closer! I'm w-warning you." Nanginginig na sambit ko bago ipinosisyon ang sarili in a fighting stance para in case na lumapit siya ay masisipa ko na agad siya--- teka nga! Hindi ba hindi ko naman mahahawakan ang multo? Damn, ang bobo mo Zajei!

"What's happening here?" Agad akong napatakbo sa direksyon kung nasaan ang nakabukas na pintuan at nagtago sa likod ni Ma'am. I immediately see her unsteady breathing, she looks like she have been in a rush. "Why did you scream?" Baling niya sa akin at hinawakan ang braso ko saka itinabi sakaniya pero bumalik lang ulit ako sa likod niya.

"May m-multo, Ma'am." I said in a hush while burying my face in her back, trying not to look where the ghost is.

"Ghost?" I nod at her back at alam kong naramdaman niya ito. "I can't see any ghost, Miss Montero." Seryosong saad niya kaya napaangat ako ng tingin pero agad din akong napatalon sa gulat ng makita ang babaeng maitim ang mukha tapos sobrang puti na nakawhite dress sa harap namin.

"Ma'am bulag ka ba? Ayan ah, nasa harapan po natin 'yang multo--"

"Hoy impakta ka! Anong multo ha?" That soothing voice lingers on me kahit na mukhang iritado ito dahil dinuro duro niya pa ako. "Sa ganda kong 'to tatawagin mo lang akong multo? Are you blind?! You dumb bitch!"

"Hoy putangina ka! Don't you ever say that you're beautiful! Ako lang ang maganda rito kaya shut your freakin' mouth, slapsoil!!" Pakikipagbardagulan ko rito saka siya inismidan.

"What's slapsoil? Is that hampas lupa?" Takang tanong niya.

"Oo. Mukhang hinampas ka sa lupa. Napakapangit mo! Ang pangit pangit mo!" I bitchly says and rolled my eyes on her.

"Hoy tangina mo ah! Makapagsabi kang pangit ako, akala mo naman napakaganda mo. Hoy mareng mukhang naligo ng kojic at gluta, mukha kang espasol na amerikana--"

"Stop it." Her serious voice cut that ghost off. Sinamaan ko ng tingin ang babaeng masama rin ang tinging ipinupukol sa akin saka ako mataray na inirapan. Akmang tataasan ko siya ng gitnang daliri nang balingan ako ni Ma'am ng tingin kaya agad kong ibinaba ang kamay ko. "Sven, bumaba kana. Shan is waiting for you downstairs."