Kabanata 5

308 30 2
                                    


Isang sumpa sumpa ang bumabalot sa ilog ng nakaraan. Ang sinumang lumangoy dito ay hindi na nakikita pa ang katawan o nalulunod.

Ang ilog ng nakaraan ay isang sinumpang ilog na ang sinumang lulusong dito ay ibabalik sa kanilang nakaraan upang bigyan ng pangalawang pagkakataong mabuhay at muling lumigaya.



"Anong ginagawa mo dito, Binibini?" kita parin ang pamumutla sa kanyang mukha.

"Hindi ba ikaw dapat ang tinatanong ko," I said "Anong ginagawa mo dito, Prinsipe?" Hindi ba may sumpa ang ilog ng nakaraan kaya laking pagtataka ko ng makita ko siya dito.

"Mayari, maari ba akong humiling sa'yo?" fear, guilt and pain evident in his eyes... But for what?

Unti-unti akong tumango sa kanya. Parang biglang pinipiga ang puso ko ng makita ang kanyang mga mata. I can't stand seeing him in pain.

Odd...

"Maari bang huwag mong ipagkalat ang iyong nalaman?" he said almost begging.

"Huh?" hanggang ngayon naguguluhan parin kasi ako kung bakit siya nandito naliligo. Isa siyang prinsipe kaya paniguradong alam niya ang pasikot-sikot ng palasyo o kahit ang buong kaharian.

Bakit siya nagi-guilty? And I even saw pain in his eyes... But for what?!

"Binibini, nais kong mangako ka na hindi mo ipagkakalat ang nalaman mo sa araw na ito..."

Should I? Or not?

"P-Pangako." hindi ko alam kong tama ba ang gagawin ko o hindi. Bakit pa kailangan niya magsinungaling sa bayan?

He is the crown prince. The future lider of this kingdom, if he can lie in petty things what more in my country!

Parang nag-flashback sa akin ang mga nangyayari sa aking bansa.
At ang sakit.

"Ngunit mangako ka na sasabihin mo sa akin kung bakit ka naliligo sa ilog ng nakaraan na sinasabi nilang may sumpa?" I confident asked.

"B-Binibini?" tanong niya na halos hindi makapaniwala sa gusto kong gawin.

"Payag ka o hindi?" I threatened him

"S-Sige," sabay iling. Pinigilan ko ang matawa dahil iba ang sinabi niya sa kinilos niya.

Don't worry baby, I will protect your secret.

And I winked at him.

Samantala parang masuka siya sa ginawa ko. Shuta! Siya pa talaga ang may ganang mandiri.
Kagatin kita diyan eh! Rawr.

"Anong ginagawa mo nga pala dito, Mayari? Hindi ba pinagbawalan ka na pumunta dito?" he asked in a low voice.

"Hmmm."  sa kagustuhan kong inisin siya inilapit ko ang mukha ko sa mukha niya.
Ang kanyang kunting singkit na mata ay biglang naging letter O. Kitang-kita ko rin ang pagiging puti ng kanyang kayumangging balat. I slowly caressing his arm using my hand and I felt he suddenly stiffened.

"M-Mayari?" kunot ang nuo niya at halatang nahihirapang huminga.

"Naligaw lang ako," paliwanag ko at unti-unting lumayo sa kanya at inilapag ko ang aking damit sa damuhan na malapit sa kanyang mga damit. Nakita ko rin na kulay pula ang kanyang damit.

Simbolo ng Maginoo at lider ng Bayan.

Simula ng dumating ako dito ay unti-unti ko na minahal ang lugar na ito. Ang bawat hibla ng kagandahan ng lugar na ito ay tumatak na sa akin.

Yung tipong ang gulo-gulo na ng lahat pero pumunta ka lang dito bigla mo malilimutan ang iyong mga problema.

This place is not curse its a cure in our losing battle.

IN ANOTHER LIFE (UNDER EDITING ) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon