IN ANOTHER LIFE (UNDER EDITING )

Kabanata 7

Hindi na ako nakapunta sa lupain namin sa norte dahil sa nangyari. Mabilis nalaman nila ama at Kuya ang mga nangyari kaya pinag pahinga na lang nila ako at sobrang nagagalit sila sa nangyari.

In my past life nobody cares about my feelings but today I feel so overwhelmed to the point I'm wishing to stay here until I die. I love the feeling that I'm not unwanted and I know they will always care to me. Finally, I have a family that I can lean.

Kung dati ayaw kung maging mahina dahil natatakot akong matalo at husgahan ng sarili kong pamilya ngayon hindi na. I realized, it's okay to be weak sometimes, because being weak doesn't indicate how good fighter you are.

I wish Kuya Eze is proud of me. Kuya, I become a good fighter. Thank for saving me, because of you I'm still alive and breathing. I promise that this time I won't waste this opportunity to live my life the way I wanted and to find my purpose in life.

"Nakasisigurado ho ba kayo na maayos na ang iyong pakiramdam" halata ang pag-alala sa boses ni Consorsia.

"Ayos lang ako" halos bulong ko na sabi.

Nasa labas kami ng bahay. Umuupo sa kahoy na upuan. Nakatingal ako ngayon sa punong niyog at ibat-ibang mga bulaklak sa aking paligid. Kung dalhin ko kaya ito sa 21st century sigurado akong yayaman ako sa mga bulaklak na to. It hits me sadly to think how people become greedy and selfish just to survive in our cruel society. Living here I realize that the ancient people are kind, generous and they know their worth and how to stand in this society. What happened to us?

Ito na ba ang idinulot sa atin ng makabagong teknilohiya?

"Paumanhin sa aking kapanghahasan ngunit kung hindi niyo mamasamain ay maaari ko ba malaman kung ano ang gumugulo sa iyong isipan. " tanong ng madaldal na si Consorsia. Napapansin ko dito masyado ng feeling close.

"Wala lang"

"Wala lang? Ay naku, Binibini, napaka-lalalim ng iyong iniisip at wala lang" kunti na lang Consorsia... Kunti na lang, at bubugahan na kita ng apoy.

Rawr.

"Consorsia, ano gagawin ng Hari kapag na-inis siya sa kanyang taga-utos?" ayaw ko naman kasi isatinig ang 'alipin' dahil masyadong masakit sa tainga ko.

"Hmmm" ang leche, nag-kunwari pang nag-iisip. Naka-tingala habang nilagay niya ang hintuturo niya sa kanyang baba.

"Ay! Depende, papatayin o ipapatay" inosenteng niyang sagot.

"Kung ikaw ang papapiliin ko, Ano ang pipiliin mo?" tanong ko.

"Ipapatay, dahil hindi ko kayang pumatay. " may natatakot effect pa siyang nalalaman.

"Hmmm, kanino mo gustong ipapatay?" I innocent ask.

"Kay... Ginoong Lumad" she almost whisper and chuckled.

Dahil sa sinabi niya muntik na akong mabilaukan sa sarili kong laway!

"A-Ano?" hindi ako makapaniwala sa kanyang sinabi. Parang may na sense ako na something.
She have a hidden feeling for my brother.

"Kay... Ginoong Lumad" ang gaga talaga inulit. Sarap ibaon sa lupa kasama mga corrupt official ng gobyerno.

"Okay, since I'm kind I will grant your wish" then I smirked.

"B-Binibini" halos mamutla siya sa kanyang nakinig. "A-Ayos lang ba kayo? Nais niyo bang ipatawag ko ang babaylan?" natataranta niyang sabi.

"Kanina pa ako sayo nagtitimpi! Dahil gusto mo naman ang nakakatanda kong kapatid, edi sa kanya kita ipapapatay" nakita ko ang pamumutla niya at halatang takot na takot siya sa mga sinabi ko. "Hindi ba gusto mo iyon?"