Ch. 22

436 10 1
                                    

JENNIE

I think my heart just skipped beating for a while. Those simple words making my heart jump outside my chest.

"Hapon na pala." Iyon na lang ang nasabi ko. I don't know what to say anymore.

"Magno-noon pa lang. Ano pala gusto mong kainin? Do you want ramen?" Tanong ni Lisa sa akin. My gosh Lisa! If you were a man, I would think that you love me. Here in Korea, kapag tinanong ka ng lalaki if you want to eat ramen at his house, it simply means they like or love you.

"Okay." Maikling sagot ko sa kaniya.

Pumunta siya sa kusina para magluto.

"I'm sorry." Sabi ko sa kaniya habang habang naglalakad papunta sa kusina.

"For what?" Nagtatakang tanong niya.

"For judging you. And for everything. Let's be friends!" Masayang sabi ko sa kaniya. And she also smiled.

Naluto na ang noodles at kumain na kami. It tastes so good!!

"I didn't know na kumakain ka ng ganito." Sabi niya sa akin habang kumakain.

"It's actually my first time and probably not the last time. Ang sarap!" Masaya na parang bata na sabi ko sa kaniya.

Pagkatapos naming kumain, nagligpit na siya at naghugas na rin ng mga plato. Pagkatapos niya non, inihatid na niya ako pauwi.

"I didn't know you have a car." Sabi ko sa kaniya while looking at the fancy black car.

"Pinahiram ni Taehyung. By the way, the reason why he left is because kailangan niyang alagaan ang kapatid niya na naaksidente. I hope you understand. "  Sabi niya sa akin.

I waved her goodbye before entering the gate. Hindi ako makatukog dahil sa mga iniisip ko. I also can't move on from Lisa's story. I've been judging her. I felt bad for her.

Kinabukasan, hindi kompleto ang tulog ko kaya medyo wala ako sa mood.

"Nini!!!" Sigaw ni Rosè na tumatakbong papunta sa akin.

"What? Take a breath first okay?" Sabi ko sa kaniya.

Sinabi niya sa akin na nagdrop si Taehyung at nagtransfer na sa USA. I already know that kaya hindi na ako nagulat.

"Wait...  you knew?" Nagtatakang tanong niya. I can tell from her expression that she felt betrayed.

Pumasok na lang kami sa classroom and I noticed Lisa wearing her old shoes. Parang gutom na gutom ang sapatos niya.
Naaawa tuloy ako sa kaniya. Parang ang bilin ni Taehyung na 'take care of her' ay para kay Lisa.
The only person who was there for her, now left her. She really have no one but herself.

Ang boring ng klase.

"Ang boring na ng klase wala na si Taehyung my loves." Malungkot na sabi ni Sana.

Lunch time na and I decided to invite Lisa and she just nodded.
Sabay sabay kaming kumain na apat.

Masaya pa naman kaming nagkwekwentuhan when suddenly, may pagkain na tumutulo as ulo ni Lisa.

"What the--" Hindi naituloy na sigaw ko.

"Hell!!" Maarteng sigaw ni Joy.

"Iyan ang ipaparamdam namin sa'yo Lisa!" Nagbabantang sabi ni Irene.

Bumalik na ulit ang mga Mean Girls and now si Lisa naman ang target. Shiya!

"Here, tissue." Inabot ko ang tissue kay Lisa at tumulong na rin akong punasan ang ulo niya. Ang baho pa naman ng kimchi na tinapon nila.

"I've been through hell already or maybe worst than that." Pabulong na sabi ni Lisa.

You Never Know (Jenlisa FF)Where stories live. Discover now