You Never Know (Jenlisa FF)

Ch. 27

LISA

Bakit ba ang tigas ng ulo ni Jennie? I don't her pity for Pete's sake! Kaya ko ang sarili ko!

Pinapunta kami sa office ng director na hindi man lang kami binigyan ng time para maghilamos o magayos ng sarili.

Nang makita ko ang hitsura ni Hyeji, gustong gusto kong matawa  kaso pinigilan ko na lang.

Mabuti at inabutan kami ng towel ng adviser namin.

"What happened?" Kalmadong tanong ng director. Ang bilis namang magiba ng ugali nito! Ang creepy na ah!

"Ap.. I mean sir, hi..hinampas ako ng dalawang cake ni..ni Jennie kaya ga.. ganito ang nangyari sa a..akin." Pagrarason ni Hyeji. Ang tapang mo kanina na gawin sa akin iyon tapos ngayon, nanginginig ka na sa takot.

"And what about Miss Manoban? What happened to her?" Tanong ng director sabay turo sa akin.

Hindi nakapagsalita si Hyeji kaya si Jennie na lang ang nagsalita.

Don't give me false hopes Jennie, please. Ayaw kong magassume na may gusto ka sa akin kasi alam kong malabong mangyari iyon.

"Sesanghae!! Hwang Hyeji! Grow up will you?" Nagsimula na ulit na magusok ang ilong ng director.

"S..sir... sila nama  po kasi eh." Pagrarason pa rin ni Hyeji.

Tumingin ang director sa akin at nagsalubong ang tingin namin. Napaiwas siya ng tingin.

I know you don't want to hit her. I know you want to take her side. But you are too selfish for you to not leave your position. Pero kahit anong gawin mo, I am a woman of my words!

"Call your parents or let's fix this?" Tanong ng director. May choice ba ako? Wala akong matatawag na parent.

"What do you think miss Manoban?" Nakataas ang isang kilay na tanong ng director. And worst, he smirked.

"Why don't we have a meeting about it?" Nilabanan ko ang tingin niya. At syempre, nginisian ko rin siya! Akala mo ah.

Napatingin sila sa akin pati ang adviser namin. Siguro dahil hindi ko siya ginalang. Well, hindi naman kasi kagalang galang.

"Para matapos itong gulong ito, meeting lang ang solusyon. Lahat ng mga involve ay ipapatawag ang parents para malaman nila kung ano ang mga pinaggagawa ng mga anak nila at para mabigyan nila ng LEKSIYON! Even you director, you're also a parent, right?" Sabi ko sa kaniya. Nagulat silang lahat sa sinabi ko. Nagmumukha na akong bastos pero okay lang, mas bastos naman ang kaharap ko.

"Miss Manoban, pay respect." Mahinahong sabi ng adviser namin.

"Mianhaeyo seonsaengnim, but he doesn't deserve it." Sabi ko at nanlaki ang mga mata nila.

"Yah! How dare.."

"Watch your words, Hyeji." Mahinahon na sabi ng director. Malamang he's nervous kasi alam niyang end game na niya.

"What do you think of suggestion, director?" Nakataas ang isang kilay na tanong ko.

Pumayag siya at napagpasiyahan na bukas magaganap ang meeting. Pumunta ako ng shower room para magshower at magpalit ng uniform. Mahirap pa naman itong tanggalin.

"You're so cool!" Masayang sabi ni Rosè sa akin habang naglalakad na kami pabalik ng room.

"Kaya nga! Ikaw lang ang nakasagot sa director without respecting him." Sabi naman ni Jisoo na mukhang proud pa.

Si Jennie naman, tahimik lang na naglalakad. Binagalan ko ang hakbang ko habang busy na nagchichismisan si Rosè at Jisoo. Sa bilis nilang maglakad, hindi nila namalayan na naiwan kami ni Jennie.

"Do we have a problem?" Tanong ko sa kaniya. Kanina pa siya tahimik eh.

And yes, we. Alam kong walang kami pero sabi niya kanina, my problems are her problems and so am I. Kung ano ang mga problema niya, problema ko na rin.

"Nothing. I'm just shocked to see another side of you. And hindi ko alam kung cool ba iyon o creepy." Sabi niya sa akin at halatang pilit ang ngiti niya.