She's My Number One. [ᴏɴ ɢᴏɪɴɢ!!]

𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟎𝟒

Napagpasyahan ko nang maligo. Hindi ako nag tagal dahil maya maya lang paniguradong magigising na si Luna. I'm sure gutom na gutom 'yon.

Pagkalabas ko ng kwarto ay saktong kakalabas lang rin ni Luna. Hindi pa siya naliligo.

"Ohayōgozaimasu." Niyakap ko ito at kiniss ang pisngi niya. "Kakaiba ang amoy mo ha? Mukhang nakuha mo ang amoy ng lalaking nakatabi mo kagabi." Natawa ito at marahan akong hinampas sa balikat.

Translate. "Good morning."

"Mōninguguzzu. I'm hungry." She sniffed and went to the sofa. "Let's just order food, I'm too lazy to cook Luna." Tumango agad siya sa'kin. Nahiga siya sa sofa at binuksan ang Tv.

"What time did we get home?" Hinihilot niya ang ulo, anong oras nga ba kami nakauwi? "5? Yeah 05:00 Am." Hindi siya makapaniwala kaya tumango ako. "Oh really? Grabe..." Kinuha ko ang phone ko at nag order ng kung ano anong pagkain, pati na rin mga coffee.

"Ngayon natin puntahan si Tito, Yvonne." Tumayo siya at nag punta sa kitchen. "Ok, vanilla latte you want?!" Sigaw ko sakaniya. "Avocado!" She shouted too. "Wait, dito ka rin ba nag order??" Nag taas kilay ako sakaniya. Makakalimutan ko ba 'yon. "Of course!"

Minuto lang ang tinagal ng order namin rito sa condo niya. At syempre pag dating ng mga pagkain kumain agad kami dahil talagang alak lang ang napunta sa tiyan namin kagabi. 

"Ang sinasabi ko, paano kung malaman nila na narito ka eh wala pa naman dito sila Tito Primo, alam mo naman ang mga kupal na nag hahanap sa'yo. Mabibilis mag balita." Ngumuya lang siya ng ngumuya. "Ano naman?" Malamyang sagot niya.

"Anong ano naman? Venus kilala mo ang mga tauhan ni Henry. Maging ang tarantadong Henry na 'yan. Imposibleng hindi ipag-utos non na saktan ka na." Tinawanan niya ako dahil nasisiraan na siya ng ulo. "Yvonne hindi ko ba kaya?" She raised an eyebrow at me.

"I mean alam mo namang marami ang mga tauhan niya diba?" Pilit kong pinakalma ang sarili ko dahil natatakot at naiinis ako sa pagiging kalmado niya na narito siya.

Hindi ko lang masabi sakaniya na natatakot ako dahil baka idagdag niya pa ako sa isipin niya at isipan pa ako ng ligtas na lugar. Okay na 'tong kasama ko siya kampante pa rin naman ako.

"Hindi ako nag-iisa. Marami rin kami Yvonne." Nangunot noo ako sa sagot niya. Unti unti kong napapansin ang mga ngisi sa labi niya habang kumakain. "Hindi lang ikaw ang umuwi rito?" Hindi ko alam, pero natatawa ako. "Kilala mo kami, hindi pwedeng hindi handa bawat araw." We both laugh.

[My Daddy's Home] 

"Narito pala kayo Ma'am Yvonne." When I got out of the car I saw our gardener Mang Aldon. Tinignan niya si Venus na negosyate ang pananamit. "Nasa hardin po si Sir Dennis, Ma'am. Gusto n'yo po ba samahan ko kayo?" Sinenyasan ko itong huwag na tumango nalang siya. "Let's go Luna."

Tinignan ko ito na tila may iniisip. "Shit!" Anong nangyari dito. "Dang it I forget the belt i will give to him!" Naihampas niya ang purse bag sa kotse ko. "kay Dad?" Natatawang sabi ko rito na pinagtaasan niya ng kilay. "Really Luna? Sa dami nang pwedeng ipangregalo kay Daddy bakit 'yon? Hahaha." Natikom ko ag bibig ng maging sarkastika ang mukha nito.

Isa 'yan sa mga ayaw niya. Ayaw niyang kinukwestyon siya about sa mga bagay na tungkol sa mga regalo. She doesn't care if you accept or not. Basta ayon ang natipuhan niyang iregalo sa'yo. Ayun na 'yon.

"That's Louis Vuitton Damier Print Reversible Belt!" Nag bitbit balikat ako sakaniya at kinuha na lang ang mga Food shoes coat and shirt na ibibiga niya kay Daddy. "Anata wa itsumo watashi o iradata semasu!" Tinarayan niya ako at hinayaan akong buhatin ang lahat ng dala niya.