Yıldızları Saymak (gxg) +18

26. Bölüm Kısasa Kısas!

'Her yanım sen, her yanın ben, tenin ecel ama ölmek için henüz erken...'

.............................

'Bu kadar yeter hepiniz defolun sevgilimin evinden hemen!' dedi Clarke bağırırken.

'Bir dakika ya sana noluyor, belki onunla konuşmak istiyorumdur ha' dedi Amy o sıra ve devam etti;

'Dur dur ya da belki o istiyordur, sen gelmeden önce gayet hoş vakit geçiriyorduk!' sinsice gülmüştü bunu derken..

Yok artık ebenin mayalı yoğurdu ama...

Hoş vakit derken? Bu kız resmen birini elde etmek için olmayan şeyleri olmuş gibi gösterirdi. Bu kız da bir Alessia havası sezdim. Aynı bardaktan su felan mı içtiler acaba?

'Ağzından çıkana dikkat et' 

'Etmesem nolacakmış Sarı panter'

'Ayy yeter fenalık geldi, Amy gidiyoruz hemen' Victoria, Amy'yi David ile beraber zorla sürükleyerek götürmüşlerdi. Hala da sesi geliyordu. Şaka gibi bir gece!

Yaklaşık yarım saat sonra, evim gayet sessiz sakin ve huzurlu bir ortama dönüşmüştü. Tabii Clarke'ın sessizliğini saymazsak şu an ondan aşırı korkuyordum çünkü..

'Ne demek hoş vakit geçiriyorduk ya? Napıyordunuz ben gelmeden önce?' diye bağırdı birden. İrkildim ama sinirlenmiştim de;

'Beraber kahve içtik sonra ben yanlışlıkla üzerine döktüm o da tişörtünü çıkardı felan. Ne saçmalıyorsun sen şu an?'

'Ne demek kahve döktüm Lexa seni öldürürüm!' diyip koltuktan aldığı yastığı bana fırlatmıştı. Cidden bunu yapsam zoruma gitmezdi. Cidden bak!

'Sen çıldırmışsın, öyle bir şey olmadı tamam mı'

'Sana inanmıyorum tamam mı ne sana ne onlara. Hiçbirinize!'

'Clarke?'

'Ben gidiyorum sende çağır eve sevgili Amy'i. Takılırsınız beraber.' dedikten sonra ceketini alıp, kapıyı çarpıp çıktı. Normalde böyle durumlarda yani yanlış anlaşılmalarda peşinden gidip kendini ifade ederdin sorun çözülürdü. Ama bana inanmayan birinin peşinden gitsem ne olurdu ki? İnansa da artık bir şey değiştirmezdi zaten..

Ertesi Gün Okulda;

Kantinden kahve alıp bahçedeki ağaçlardan birinin altına gidip oturmuştum. Ve telefonumu cebimden çıkarıp Mira'ya mesaj atmıştım. Birkaç dakikaya okulda olacağını söyleyen bir mesaj atmıştı o da bana. Onu beklemeye başlamıştım.

'Günaydın Lexa' diyen sesle kafamı kaldırdım. Amy? Sabah sabah cidden mi?

'Ne istiyorsun?' dedim oflayarak.