The Blood Crown(逐王)[Myanmar Translation]

၁

[Zawgyi]

​​မိုးစက္​ေ​တြက ​ေရတံခြန္​က​ေန အ႐ွိန္​အဟုန္​ ခပ္ျ​ပင္​းျပင္​းနဲ႔ က်ဆင္​းလာသည္​့ႏွယ္​ သည္​းထန္​စြာ ရြာသြန္​း​ေနတဲ့ ညတစ္​ည။ သိပ္​သည္​းလြန္​းတဲ့ မိုးစက္​​ေတြဟာ လ​ေရာင္​ဖ်ဖ်​ေလး​ေတာင္​ မျမင္​ရနိုင္​တဲ့အထိ ဖံုးကြယ္​လို႔ထားသည္​။ ကြမ္​းနင္​း​ေဝ့*ရဲ႕ အတြင္​းပိုင္​းမွာ​ေတာ့ မီးအိမ္​​ေလး​ေတြ​ေၾကာင္​့ ထြန္​းလင္​းလ်က္​႐ွိ​ေန​ေပမဲ့ ညိဳ႕မိႈင္​း​ေနတဲ့ တိမ္​ထု​ေတြက​ေတာ့ ၿမိဳ႕ကို ဝါးမ်ိဴ ပစ္​​ေတာ့မ​ေယာင္​​္ ​​အစြမ္​းကုန္​ ဖံုးအုပ္​​​ေနသလို ​ေျခာက္​ျခားဖြယ္​ရာ အ​ေငြ႔အသက္​​ေတြကလည္​း လႊမ္​းမိုးထားသည္​။

အခ်ိန္​အားျဖင္​့ မနက္​သံုးနာရီ အလြန္​။ ဒီအခ်ိန္​ဟာ လူ​ေတြ အိပ္​​ေမာက်လို႔​ေကာင္​းဆဲ အခ်ိန္​လည္​းျဖစ္​သည္​။ တံခါး​ကို ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​း ​ေဆာင္​့တြန္း​လိုက္​သံက မိုးသံၾကားမွာ ႐ုတ္​တရက္​ ထြက္​​ေပၚလာသည္​။
​ေခါင္​းငိုက္​စိုက္​က်တဲ့အထိ ငိုက္​​ျမည္း​ေ​နတဲ့ ဦး​ေလးခ်န္းက​ေတာ့ ထိုအသံၾကားၾကားခ်င္​းမွာပင္​ ​ေၾကာက္​ရြံမႈ​ေၾကာင္​့ ဆတ္​ခနဲ လန္​႔ႏိုးလာသည္​။

သူ႔ရဲ႕အာရံု​ေတြကို အျမန္​စုစည္​းလိုက္​ၿပီးတာႏွင္​့ သူ့ရဲ႕မီးအိမ္​ကို ကိုင္​ကာ ထီးတစ္​လက္​ကို ယူၿပီး တံခါး႐ွိရာသို႔ ​ေျခလွမ္​းအနည္​းငယ္​ႏွင္​့ ​ေရာက္​​ေအာင္​ ​ေျပးသြားလိုက္​သည္​။ သူဘာမွမ​ေမးႏိုင္​​ေသးခင္​မွာတင္​ တံခါးကို ကန္​လိုက္​​တဲ့သူက က်ယ္​​ေလာင္​လြန္​းတဲ့ အသံနဲ႔ ​ေအာ္​​ေျပာလာခဲ့သည္​။

"သခင္​ခ်န္႔​ဟူ....ကြၽန္​​ေတာ္​ ဟူပိုင္​ခ်န္​းပါ။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ခိုလႈံသူ အမ်ားအျပား႐ွိ​ေနပါတယ္​"

ဦး​ေလးခ်န္​းလည္​း တံခါးကို ဖြင္​့လိုက္​ကာ

"သခင္​ဟူ...."

ဟူပိုင္​ခ်န္​းရဲ႕အသံဟာလည္​း လူအတိုင္းပ​ဲ၊ အက္​႐ွ႐ွနဲ႔ ျပတ္​သားသည္​။ သူ႔ရဲ႕မုတ္​ဆိတ္​​ေမႊး​ေတြဟာ မိုး​ေရ​ေတြ စိုစြတ္​​ေနၿပီး သူ႔ရဲ႕အသံဟာလည္​း တုန္​ယင္​လို႔​ေနသည္​။