The Blood Crown(逐王)[Myanmar Translation]

၁၅

[Zawgyi]

ညဥ္​့အ​ေတာ္​နက္​​ေန​ၿပီ ျဖစ္​၏။

အိပ္​​ေမာက်​ေန​ေသာ ယြမ္​စီခံုးသည္​ က်ယ္​​ေလာင္​လွ​ေသာ ဆူညံသံတစ္​ခု​ေၾကာင္​့ အိပ္​ရာမွ လန္​႔ႏိုးလာရသည္​။ သူဟာ အိပ္​ရာ​ေပၚက​ေန လႊားခနဲ
ခုန္​ထလိုက္​ၿပီး မ်က္​လံုးမ်ားကို ခပ္​က်ယ္​က်ယ္​
ဖြင္​့ထားလိုက္​သည္​။ သူ႔မ်က္​ႏွာတစ္​ခုလံုးဟာ ​ေခြၽးသံတရဲရဲႏွင္​့ျဖစ္​​ေနၿပီး သူ႔စိတ္​အစဥ္​ဟာလည္​း ဇ​ေဝဇဝါ
ျဖစ္​​ေနလ်က္​႐ွိသည္​။

ခဏ​ေလာက္​ တိတ္​ဆိတ္​​ေနမိၿပီးသည္​့အခါမွာ သူ
အိမ္​မက္​ဆိုးမက္​​ေနတာမဟုတ္​မွန္​း သတိထားမိလာ၏။ ဒါဟာ အျပင္​ဘက္​​ေန ​ေပၚထြက္​လာတဲ့
တကယ္​့အသံျဖစ္​​ေပသည္​။

စစ္​ပြဲစပါၿပီဆိုကတည္​းက သူလ်ွိဴ ​ေတြ ၿမိဳ႕ထဲကို
စိမ္​့ဝင္​လာျခင္​းမွ ကာကြယ္​ရန္​အလို႔ငွါ ကြမ္​းနင္​း​ေဝ့ကို ညမထြက္​ရအမိန္​႔ သတ္​မွတ္​လိုက္​တာ​ေၾကာင္​့
တစ္​ခုခုျဖစ္​​ေနတာကလြဲၿပီး က်န္​တဲ့ဘယ္​လိုဆူညံသံကမွ ဒီအခ်ိန္​ႀကီးမွာ အျပင္​ဘက္​က​ေန ​ေပၚထြက္​
လာစရာအ​ေၾကာင္​းမ႐ွိ​ေပ။

ယြမ္​စီခံုးဟာ အိပ္​ရာ​ထဲက​ေန လွိမ္​့ထြက္​လိုက္​ၿပီး
အဝတ္​အစားအျမန္​ဝတ္​ကာ တဟုန္​ထိုး ​ေျပးထြက္​လိုက္​သည္​။

စံအိမ္​​ေတာ္​တံခါးကို ဖြင္​့လိုက္​တဲ့အခါမွာ သူ
ဘယ္​​ေတာ့မွ မ​ေမ့ႏိုင္​​ေလာက္​မည္​့ ျမင္​ကြင္​းတစ္​ခုကို
ျမင္​​ေတြ႔လိုက္​ရ၏။

မီးတုတ္​မ်ားက ​ေတာအုပ္​ထဲက သစ္ပင္မ်ားပ​​မာ
မ်ားျပားလြန္​းလွၿပီး လူမ်ားကလည္​း ​ေျပးလႊား​ေနၾကသည္​။ မ​ေရတြက္​ႏိုင္​​ေလာက္​တဲ့ ဒဏ္​ရာရစစ္​သားမ်ားဟာ က​ေမာက္​ကမအ​ေျခအ​ေနျဖစ္​​ေနၾကၿပီး
သူတို႔ရဲ႕မ်က္​ႏွာအမူအရာမ်ားမွာ စိတ္​ပ်က္​အား​ေလ်ာ့​
ေနၾက႐ွာ၏။ သူတို႔ဟာ ရႊံံ႕​ေတြၾကားမွာ ​ေသြးအလိမ္​းလိမ္​းႏွင္​့ ​ေျခရာတို႔ကို ခ်န္​ရစ္​ခဲ့ကာ လူ​ေသ​ေကာင္​​ေတြအလား ကြမ္​းနင္​းရဲ႕လမ္​း​ေတြ​ေပၚမွာ ​ေလ်ွာက္​
လွမ္​းလာ​ေနၾကသည္​။ ​ေလထုခပ္​​ေအး​ေအးႏွင္​့
​ေရာယွက္​​ေနသည္​့ ​ေသြးနံံ႔ျပင္​းျပင္​းဟာ ယြမ္​စီခံုး၏
ခႏၶာကိုယ္​​ေပၚမွ ​ေခြၽး​ေပါက္​၊​ေမြးညင္​း​ေပါက္​​ေလးမ်ားမွတဆင္​့ ျဖတ္​သန္​းဝင္​​ေရာက္​လာသည္​။ ​ေျခအစံုဟာ အားနည္​းလာၿပီး တုန္ရီ​ေ​နတာ​ေၾကာင့္ မ​တ္​တပ္​ရပ္​ဖို႔ပင္​ မစြမ္​းသာ​ေတာ့တာမို႔ တံခါး​ေဘာင္​ကို
အားျပဳကာ သူ႔ကိုယ္​သူ ထိန္​းလိုက္​ရသည္​။