YARALI | Yarı Texting

2.Bölüm

Tam bir aydır planladığım hayatımın ilk günündeyim belki de benim için yepyeni günümdeyim. Ağzım kulaklarıma varıyor sanki çünkü ilk gelinlik prova günüm herşeye herkese inat evleniyorum beni bırakıp giden anneme, terkeden babama, defalarca arkamdan vuran arkadaşlarıma inat evleniyorum.

"Sevgilimm ben geldim." Can'ın seslenmesiyle yataktan hızlıca kalkıp banyoya koştum bazen evimin bi anahtarınında Canda olduğunu unutuyorum.

"Banyodayım Canımm geliyorum." Diyip hemen elimi yüzümü yıkadım aynaya baktıktan sonra kapıya yöneldim kapıyı açmamla Canın beni belimden kavraması bir oldu.

"Her sabah uyandığımda ilk seni görmek istiyorum Cansu hanım çünkü günümü güzelleştiriyorsunuz." Diyip beni öpünce sımsıkı ona sarıldım.

"Her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim Can bey." Dedim Canla hastanede tanışmıştım ve üç senedir birlikteydik ailesi beni ne kadar kabul etmesede biz birbirmizi seviyorduk.

"Diyorum ki bizimkilerle öğle yemeğinde buluşsak ordan seni provaya götürsem." Dedi Can.

"Can bence ısrar etmeye gerek yok biliyorum bana ısınmadılar bana karşılar ama benim umrumda değil ben sadece seni seviyorum hem benim Hastaneye uğramam gerekiyor biliyorsun izin almam gerek." Dedim.

"Hastane mi bunları konuşmuştuk Cansu istifanı vericektin ne zaman ayrılmayı düşünüyorsun şu lanet yerden." Diyince kaşlarımı çatarak Cana baktım ayağa kalkmış bi oraya bi buraya gidiyordu.

"Can, sen anlamak istemiyormusun ben buraya bu seviyeye gelmek için neleri göze aldım sen bana diyorsun ki mesleğini çöpe at kusura bakma bunu yapamam." Dedim.

"Yap, yap o zaman yapıcaksın senin işe ihtiyacın yok sen Can Ulusoy'un soy ismini taşıyıcaksın." Diyince gülmeye başladım.

"Baban gibi olma Can bencilleşme ben işimi seviyorum ya senin soy ismin benim umrumda değil ben seni sen olduğun için seviyorum." Dedim.

"Ne işinden bahsediyorsun ama sen milletin ağız kokusunu çekmeye alışmışsın hemşiresin sen unutma basit bi hemşire." Diyip kolumu sıkınca istemsizce çığlık attım elimi bırakması için yalvardım ama yalvardıkça daha fazla sıkıyordu onu hiç bu halde görmemiştim.

"Caan bıraaak canımı yakıyorsun!" Diyip tüm gücümle onu ittirdim sersemleyip yatağıma oturdu titreşim sesini duyunca telefonunu çıkarttı ve arayan kişiyi meşgule attı tek kaşımı kaldırıp ona baktım.

"Özür dilerim bi an kendimi kaybettim." Dedi elleriyle başını tutarak.

"Kim aradı neden telefonun titreşimde." Dedim.

"Önemsiz ayrıca seni ilgilendirmez hazırlan aşağıda seni bekliyorum." Diyip odamdan çıktı dış kapıyıda hızlıca kaptınca evden çıktığından emin oldum. Hemen koluma baktım inanmazsınız ama kolum morarmıştı hemen fondöten sürüp kapatmaya çalıştım nolduğunu neden bu kadar sinirlendiğini anlamıyordum ilk defa bu kadar büyük bir tepki veriyordu. Hemen çantamıda alıp aşağıya indim arabaya bindiğimde telefonumu çıkarttım ve Aydaya mesaj attım.

*Aydacım beni bugün idare edermisin.* Yazıp gönderdim.

"Can, sen iyimisin anlatmak istediğin birşey varsa gerçekten dinleyebilirim." Dedim yüzüne bakarak.