Eve geleli saatler olmuştu, hemen kendimi duşa atmış, dakikalarca suyun altında düşünmüştüm, herşeyi tekrar tekrar gözümün önünden geçirmiştim uyumuştum tabi o uyumak sayılırsa gözüme uyku girmemişti nedeni kafamdaki soruları susturamamaktan ve bu soruların tek çıkarı Canla yüzleşmek,konuşmaktan geçiyordu ayağa kalkıp yavaşca masaya yöneldim ve üzerinden telefonumu alıp geri kanepeme döndüm evet burası benim kanepemdi onu benimsemiştim çünkü burada huzur buluyordum. Telefonu açıp saate baktım saat tam altıydı, acaba Kerem uyanmışmıydı, geldiğimizden beri benimle neden konuşmamştı tekrardan ayağa kalkıp yavaşca odasının önüne gittim, ses gelmiyordu ayrıca kapı biraz açıktı elimle ittirip içeriye bakınca Keremle göz göze geldim.
"Has.. yaa." Kızım sen manyakmısın adamın kapısını dikizliyorsun.
"Cansu birşey mi oldu." Keremin seslenmesiyle içeriye girmek zorunda kaldım.
"Şey, uyku tutmadı içeriden ses gelince sana bakayım dedim." Diyiverdim.
"Öyle mi ben duymadım." Aferin sana her zaman böyle devam et kızım bir kere düzgün salla.
Neyse boşver, oturabilir miyim?" Diyip cevap vermesini beklemeden yatağa yanına oturdum.
"Tabi bir sorun mu var?"
"Yok yok dedim ya uyku tutmadı, sen niye uyumadın." Birden üşüyünce örtüyü üzerime çektim.
"Uyku tutmadı ya ben zaten pek uyumayı sevmem."
"Belli zaten." Gülümseyince ekledim, "Erkencisin falan ya ondan dedim yanlış anlama."
"İyi tanımışsın beni."
"E bir zahmet tanıyayım ev arkadaşı gibi birşey olduk." Gülümseyince yanağındaki gamzeyi fark ettim.
"Gamzen varmış."
"Ne?" İstemsizce kahkaha attım.
"Yanağında, gülünce gördüm genelde gülmüyorsun ya." Şaşkın şaşkın bana anlamamış gibi bakıyordu.
"Anladım." Sadece tek kelime, dümdüz anladım neyi anlamıştı ki.
"Sapancaya babanın arkadaşıyla konuşmaya gitmedin, hatta öyle biri bile yoktu." Dedim birden, durduk yere ve Kerem'e baktım tepkisizce duvara bakıyordu sonra yutkundu ve cevap verdi.
"Nerden çıkardın." Tekdüze bir ses tonuyla.
"Buraya gelme nedenim başkası değildi Cansu sendin." Dedim, "Bana bunu sen söyledin o gece." Diye ekledim.
"Hatırlamıyordun." Gözlerini gözlerime çevirdi.
"Hatırlıyorum Kerem her sözünü, kelimesini hatırlıyorum." Gözleri hala gözlerimdeydi.
"Tamam işim vardı, ama kalmak aklımda yoktu sadece kalmayı ben planladım sırf senin için falan gittiğimi sanıyorsan yanılıyorsun." Tam benimle iletişime geçmesini sağlıyorum, bana kendini yakın hissetmesini istiyorum ama o her seferinde kaçmayı tercih ediyor.
"Peki sen öyle diyorsan." Ona bakmadan örtüyü üstümden attım ve ayağa kalktım. Tam kapıdan çıkıcakken Kerem'in hapşırmasıyla durdum.
"Çok yaşa, iyi misin." Bir kez daha hapşırdıktan sonra yanına yaklaştım.
"İyiyim, üşüttüm geçer." Elimi birden Keremin alnına koydum daha sonra yanağına sonra tekrardan başına.
"Kerem sen yanıyorsun." dedim telaşla.
"Hayır gerçekten iyiyim." Derin bir iç çektikten sonra cevap verdim.
"İnat etme üstünü çıkar."
YOU ARE READING
YARALI | Yarı Texting
RomanceBağzı insanlar zaman içinde bağlanır birbirine ama kimse yaşayacağı, tanışacağı insanı seçemez. Kimin ihanet edeceğine, kimin birbirine sadık kalacağına bilemez işte bu bilinmezliklerin içinden hiç beklemediğiniz anda tesadüfen biri çıkar karşınıza...
