10.Bölüm

28 20 94
                                    

Mutfaktan gelen seslerle tek gözümü araladım zaten gece hiç uyumamıştım biraz sessizlik, biraz huzur, biraz geç kalkmak istiyordum. Kerem'in gene mutfakta olmasıyla geri gözümü kapattım ve örtüyü başıma kadar çektim. Ama uykum dağılmıştı, yatakta doğruldum, etrafıma bakındım.

"Sen hep böyle erkenci misin ya?" Dedim uykulu bir sesle.

"Pardon sizi uyandırdım mı Cansu hanım." Dedi Kerem arkasına dönerek.

"Yani, gece pek uyuyamadım, birde ben geç uyanmasını severim sen böyle hep erken uyanınca bende salonda uyuyunca ister istemez erkenden uyanıyorum." Dedim yatağımı toplarken.

"Saat dokuzu on geçiyor yani ben erken olduğunu düşünmüyorum ama istersen şöyle yapalım hoş ben bunu dün gece teklif ettim. Bu gece sen benim yatağımda yat ben burda." Diyip elindekileri tek tek masaya koydu ve ardından oturdu.

"Hem evine yerleşiyorum, hem hayatına dalıyorum sağ ol yeteri kadar iyilik yapıyorsun zaten birde seni yatağından mı edeyim." Dedim banyoya geçerken içeriye girip yüzümü buz gibi suyla yıkadıktan sonra önümde katlanmış havluya baktım iki tane havlu vardı birini Kerem kullanmış diğerini bana koymuş olmalı alıp yüzümü kuruladıktan sonra tek tek yüzümde ki yaralarıma baktım kanlar iyice kabul bağlamıştı yavaş yavaş iğleşiyordu daha fazla miğdemi bulandırmamak için havluyu koydum ve salona geri döndüm masaya oturduğum sırada Keremin tabağının boş olduğunu fark ettim.

"Neden yemiyorsun bu arada çok incesin havlu için çok teşekkür ederim." Dedim ve tabağımı doldurmaya başladım.

"Yemek için seni bekledim afiyet olsun." Diyip tabağını doldurmaya başlayınca utanıp tabağımdakileri yemeğe başladım.

"Cidden çok incesin yani düşünüyorum gerçek dışı bir varlık olabilirmisin acaba bu arada kahvaltı enfess." Dedim.

"Yani daha önce böyle şeyler görmediysen garipseye bilirsin tabiki." Dedi cidden bana neden her seferinde laf sokmaya bayılıyordu.

"Ee Can oda hazırlardı da ben bana bunca şeyi yaptıklarından bahsettim." Dedim.

"Yardım etmem gereken birine yardım ettim ve etmektende memnunum bir pişmanlık duymuyorum." Diyince dudağımın kenarını gülmemek için ısırdım ve ona gülümsedim.

"O zaman teşekkür ederim ortak." Dedim.

"Rica ederim bugün seninle emniyete gidip o adam için uzaklaştırma mı alsak." Diyince duraksadım.

"Ne neden böyle birşey yapayım." Dedim.

"Bunca şeyden sonra neden ceza uygulansın istemiyorsun, neden haklarını aramıyorsun ve sürekli o adamı savunan bir tarafın var gibi." Diyince kalakaldım.

"Ow çok açık sözlüsünüz Kerem Bey teşekkür ederim bana hakkımı aramamı söylediğiniz için o Can'ın öldürdüğü yada öldürülen kızda hakkını aramış, evde polis tutanakları, uzaklaştırmalar vardı bir dosyadaydı sahi dosya sen hiç dosyaları gördün mü evden kaçarken almıştım." Dedim telaşlı bir şekilde nerede alahım hayır evde mi bıraktım ama o gün evdede yoktu masanın üzerine ya tabi ki ya Candan başka kim alabilir.

"Seni bulduğumda arabadan indiğinde elinde dosya tarzı yada çantanda öyle birşey yoktu muhtemelen onuda o almıştır hani evde bıraktıysan." Dedi Kerem.

"Aklımı falan mı okuyorsun bende ondan şüphelenmiştim ya birde benim şu kızı biraz araştırmam gerek artık kendime geldiğime göre en azından kemik sızılarım geçti, yüzümde biraz daha tanıncak halde tabiki parmağımı saymassak." Dedim çayımı yudumlarken.

YARALI | Yarı TextingWhere stories live. Discover now