YARALI | Yarı Texting

3.Bölüm

Gecenin bir yarısı aniden uyanmış yataktaydım rüyanın etkisinde olmam gerek ki göğsümde bir ağırlık vardı. Elimle başucumda ki suya uzandım ve bardaktaki bütün suyu bitirip yerine koydum boş boş bakındım odaya perdenin açık kalan yerinden ışık sızıyordu odaya uyurken korkudan örtümü tekmelemiş olmalıyım üşüyordum yavaşca uzanıp örtüyü üzerime aldım kabus gördüğüme inandırmıştım kendimi gözlerimi geri kaptmaya çalıştım ama kapanmıyordu sanki oda benim gibi şaşkınlığındaydı olayların oysa ne güzel hayatım vardı iki hafta öncesine kadar şimdi toparlanmam lağzımdı beni bekleyen zor günlerden kaçışım yoktu derin bir nefes aldım güçlü uyanmak zorundaydım sabaha çünkü iki haftalık iznim bitmişti o günden beri evden bile çıkmamış sayabilirdim kendimi tekrardan gözlerimi kapattım ve uyumaya zorladım kendimi olmadı yarın yapıcağım işleri sıraladım kafamda yine olmadı başucumda ki ışığa uzandım ve düğmesine bastım kitabıma devam etmek istedim ama dikkatim dağıldı tekrar ışığı kapatım ve ayağa kalktım endişelerimi paylaşacağım biri bile yoktu çaresizlik ve yanlızlık boğuyordu beni camı açmak için perdemi araladığım sırada Can'ın arabasının evimin önünde olduğunu görünce hızlıca perdemi çektim hayır hayır!! Şimdi kendimi toparlamışken gelmemelisin diye fısıldadım sırtıma yatağımda duran sabahlığımı alıp odamdan çıktım ışıkları yakmadan kolidordan yürüdüm mutfağa girdiğimde ayağımın çarpmasıyla yere düştüm elimle ışığı aradığım sırada ışığın açılmasıyla çığlık attım.

"Kim kiim var ordaa!" Diye bağırıyor bir yandan parmağıma bakıyordum.

"Sakin ol sevgilim benim Can." Diyince halının üstünde geriye doğru ilerlemeye başladım.

"Can, senin ne işin var burada saatten haberin var mı çık çık burdan çıkmassan." Diyince sözümü kesti.

"Aa yapma ama sevgilim polis mi çağırıcaksın, okey çağır bende polis bey iki haftaya kadar aynı evde yaşadığımız sevgilim eve kabul etmiyordu bende anahtarım ile eve girdim derim." Diyince ayağa kalktım.

"Sen gördüğüm en pislik adamsın sana seni görmek istemediğimi söyledim sen gecenin bir vakti benden izinsin evime giriyorsun." Dedim.

"Anahtarım var hatırlatırım sen vermiştin istediğimde giriyordum hatta geceleri beraber geçiyorduk nasıl hatırlamazsın ne şirinlikler yapıyordun bana ne değişti ne değişti eşyalarımı kapnın önüne koymuşsun yoksa sevmiyor musun beni artık." Diyince ona doğru yürüdüm ve kolundan tuttum.

"Evet attım bütün eşyalarını çünkü seni görmek istemiyorum artık sen varya iprenç bi adamsın." Dedim kahkaha atmaya başlayınca ona iğrenir gibi baktım sonra birden durdu ve beni belimden kendine çekti hızlıca ittirdim.

"Bana beni sevmediğini söyle diyorum söyleyemiyorsun çünkü sen bana mecbursun bensiz bi hiçsin." Diyince ona vurmak isteyip elimi kaldırınca elimi tuttu ve beni kendine çekip öpmek istedi kendimi geri çeksemde elimi sımsıkı tutuyordu.

"Bırak elimi canımı acıtıyorsun ayırca sana mecbur falan değilim." Dedim.

"Değilsin tamam yarın gidip başhekimle konuşup seni attırıncada bana mecbur olmadığını inkar edermisin hatırla seni kimse işe almıyorken ben aldırdım oraya." Diyince gözlerim dolmaya başladı benim sevdiğim aşık olduğum adam bumuydu.

"Bunu yapamazsın sırf mesleğimi sevmediğin için beni kıskandığın için beni attıramazsın sen varya busun işte işine gelmeyince tehdit." Dedim.

"Evet sevmiyorum çünkü sen benimsin holding'te gel işe başla diyorum kabul etmiyorsun, maaşını yükseltirim diyorum gelmiyorsun ben sensiz olamıyorum lütfen bu iş bizi ayırıyor bunu görmelisin." Diyince ayağımla ayaklarını tekmelemeye başladım çünkü canım yanıyordu kolumu sıkıyordu.