Birden kendimi arabada buldum, herşey saniyeler içinde oldu telefona mesaj gelmesiyle beraber koşturarak arabaya binmiştik daha doğrusu bende arkasından gitmeseydim şuan arabada değil Hastanede bekliyor olucaktım. Yavaşca kafamı ona çevirdim bir eli direksiyonda diğer eli ise kafasındaydı, gözlerinden ateş çıkıyordu sanki korkuyla soruda soramıyordum nereye gittiğimizide bilmiyordum. Karının katili unut ne demekti kafamı tekrardan yola çevirdim.
"Nereye gittiğimizi öğrenebilir miyim?" Dedim cevap vermedi iyice korkuyordum, kalbim küt küt atıyordu. Dar sokaklardan geçiyorduk, neresiydi burası derken arabanın frenini çekmesiyle öne gidip geri arkama yaslandım.
"Napıyorsun sen durduğunu haber etseydin, böyle arabamı durar kafamı vurucaktım." Diye bağırdım yüzüme bile bakmadan arabadan indi hemen kemerimi çıkartım tam arabadan inicekken kapıyı açtı ve telefonunu aldı.
"Sen burda kal bir işim var halledip gelicem." Diyince arabanın kapısını açıp arkadından indim.
"Nereye geldiğimizi söylemiyorsun, neden apartopar arabaya bindiğimizi söylemiyorsun ve bana bekle diyorsun bilmediğim yerde beni böyle bırakamazsın." Diyip arkasından yürüyordum o kadar hızlı yürüyordu ki resmen koşmam gerekiyordu birden durunca bende durdum.
"Sana arabada bekle dedim." Diyip arabayı eliyle gösterince kalakaldım.
"Senin aklın nerde dediklerimi duymadın mı." Dedim.
"Gelen mesajı görmemiş gibi davranma bana." Diyince kafamı yere eğdim.
"Ben kötü bir niyetle bakmadım sen öyle kalınca o yüzden." Dedim.
"Şimdi lütfen arabaya geçermisin rica ediyorum senden başına birşey gelsin istemiyorum." Diyince kaşlarımı çattım.
"Peki tamam." Diyip arkamı döndüm hiçbir şey demeden yürümeye devam ettiği sırada durdum nereye gittiğini öğrenmek için arabanın arkasından baktım sola sapınca hemen koştum sokağın başında duvardan sesizce onu izledim eski, yıkık bir eve girince hemen koşturdum evin kapısı açıktı ne kadar ev denebilirse yavaşca içeriye girdim boş bir evdi tek tek odalara baktım ama kimse yoktu.
"Nereye gittin be Kerem." Diye fısıldadığım sırada arkamdan ayak sesi gelince kalakaldım arkamı dönemiyordum biri gelip eliyle ağzımı kapatınca bağırmaya başladım siyah eldivenleri vardı bir eliyle ağzımı kapatıyor bir eliyle kollarımı tutuyordu kıpırdayamıyordum.
"Yürü!" Diye bağırınca çırpınmayı bıraktım. Yavaşca önümdeki odaya adım attım sonra odadan alt kata inen inen merdivenlerden aşağı indim kahretsin odada bir kapı daha varmış Kerem'in bu adamla burayla ne işi vardı.
"Sana son kez soruyorum bu mesajı bana sen mi yolladın p*ç herif." Diye bağırıyordu Kerem içerisi karanlıktı loş bir ışık vardı.
"Diyelim ki ben gönderdim napıcaksın öldürücek misin benide ha pardon sen cinayet işlerini iyi bilirsin Abimide sen öldürmemişmiydin lan dua etki seni oracıkta ölürmediğime ben öldürmek istesem seni öldürürüm lan." Diyince birden kalakaldım ne Kerem birini mi öldürmüştü adamın beni iteklemesiyle bir adım daha attım önümdeki kapı yavaşca açılınca Keremin adamın boğazına yapıştığını gördüm arkamda ki adam beni bırakınca yere düştüm canımın yanmasıyla çığlık attım.
"Ahh!" Adamın beni yere bırakmasıyla belinden silah çıkarmasıyla şoka girmiştim.
"Kerem, Kerem silah." Diye bağırınca hepsi birden bana bakakalmıştı yavaşca elini adamın boğazından çeken Kerem arkasını dönmüştü.
"Oo bir misafirimiz var." Dedi Keremin boğazını sıktığı adam.
"Mithat Bey bu kadını yukarda evin içinde buldum sonra buraya getirdim." Dedi beni getiren adam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARALI | Yarı Texting
RomanceBağzı insanlar zaman içinde bağlanır birbirine ama kimse yaşayacağı, tanışacağı insanı seçemez. Kimin ihanet edeceğine, kimin birbirine sadık kalacağına bilemez işte bu bilinmezliklerin içinden hiç beklemediğiniz anda tesadüfen biri çıkar karşınıza...
