Epilogue

13.4K 180 11
                                    

"Blake, nakangisi ka na naman"

"ha?"

"naman eh, parang ano ka naman eh" ah nagdadabog na ako

"anong ano?"

"Blake!"

"ahahaha. easy easy Hon. anong masama sa pagngisi ko?"

"sobrang sama. alam ko yang iniisip mo eh"

"alam mo na pala hayaan mo na ako"

"Naman eh di mo iniisip nararamdaman ko"

huminto kami malapit sa room ko.

"hey. sshhh. tahan na. sorry na po"

"kakainis ka naman kasi **huk.. huk..*** I hate you"

"Honey you dont mean that. tahan na po sorry na Masaya lang ako. sige ka pag di ka tumahan malulungkot si baby niyan"
agad naman aking napatigil sa pag iyak. Tama po kayo I am pregnant. 3 Months pregnant. Nalaman lang namin ito last month. And the moment na ibinalita ito sa amin ng doctor nagtatatalon na si Blake at hindi man lang sya nahiya. At pagkapasok na pagkapasom namin sa school agad niyang pinagsigawan sa lahat. Of course I'm happy at the same time nervous.

Happy dahil hindi siya nahiyang ipamalita sa lahat na magkakababy na kami and Nervous dahil after that umabot ito sa faculty.

Pinatawag kami ng Dean because of that. Nag explain naman si Blake nangako sya na tatapusin ko lang ang sem na to then magpapahinga na ako para sa paghahanda ng panganganak ko. At almost 2 months na lang naman bago mangyari iyon.

Napagbigyan kami ni Dean at ng faculty since they considered our status that we are married.

"tahan na ha? sorry na po Mahal ko wag ka na magalit di mo hate si ako. You know that this is my goal right?" tumango tango na lang ako.

Yeah ito nga ang goal niya. He wants us to go to school together while I'm pregnant which is really really weird pero sinuportahan ko na lang.

kaso kasi minsan hindi ko maiwasang hindi mahiya,yung pakiramdam na everyone is staring at you and you dont know ahts on their mind. Pero sabi ni Blake hayaan ko daw sila dahil inggit lang sila sakin.

"halika na?"

tumango na lang ulit ako.

inihatid na ako ni Blake sa room ko. Inalalayan niya pa ako paupo sa upuan ko sabay lagay din ng gamit ko sa upuan.

"wag kang aantukin ah?makinig ak sa lessons mo. If something happened call me nanditonsa bulsa ang phone mo. Pag lunch time niyo na hintayin mo ako dito susunduin kita okay?"

tumango lang ulit ako

"Mariez"

"opo hon"

"good. I love you" sabay halik sakin "sagot mo?" haish my oa husband.

" I love you too po"

"great!" sabay halik ulit sakin sa lips.  "bye muna" kiss ulit. nakakarami na po sya. Bago pa sya umalis may ibinilin pa sya sa mga kaklase.

"please look after my wife" at lahat naman sumang ayon. Hays ang dating cold nasobrahan sa warm. may isinama pang 2 letters. O and A. hay..

Lunch time

Gay ng sabi ni Blake sinundo niya ako pero ang ipinagtataka ko ay hindi kami dumiretso sa canteen

"san tayo?" tanong ko.

"sa labas na lang tayo kumain"

"okay"

umagree na din ako. para kasingmay gusto din akong kainin na wala naman sa canteen

Nagtaka ako na ang labas pa lang sinasabi ni Blake ay sa garden ng bahay namin.

"kala ko sa labas tayo"

"labas nga"

"ay oo nga noh" note the sarcasm

"mas okay na yung sigurado tayo sa kakainin mo" nakahanda na ang mesa sa labas "nakakatulong din yung kumakain ka tapos nakakalanghap ka ng fresh air at the same time" waah Blake anong nagyayari sa kanya?

"kain na?"

kumain nga kami ng tahimik. maya maya ang lagay ni Blake ng sabaw sa plato ko. minsan susubuan pa niya ako.

"I'm happy" napalingon ako sa kanya "I'm really really happy to have you hon. I'm happy we'll be parents now. I will do my best to protect my family"
at heto po ako nagiging emotional na

"I love you so much hon. So much that all I can say is thank you and I LOVE YOU.  I love you, I love and I love yo.." di ko na sya pinatapos pa. i kissed him immediately to answer him how much I love him also.

Ano pa bang hihilingin ko? Everything has been given to me by God. I know more trials will come but I'll face it with bravery and courage as strength, my family as an inspiration and love as my motivation.

Thank you God. Thank you for making me happy and for guiding me.

This is not the end I know.

This is just a beginning for us..

END... ;)

*********
WAAAAHHHHHHH!!!!!
ATLAST ATLAST NATAPOS KO NA SIYA. Maraming salamat po sa mag sumuporta nito at sa mag susuporta pa. Alam kong maraming flaws sa story na to but still im happy na maraming nagbabasa nito. Oo mabilis ang mga pangyayari. oo madaming boring chaptrs but whats the good thing here. Everything that are here in this story comes from my imagination. Cliche man sya but atleast Im proud that I created a story of my own.

Honestly this is the very first story I've wrote here in wattpad. This is not supposed to be the plot of this story pero nasimulan ko na. Go with the flow na lang. And still kahit ganito kinalabasan masaya pa rin ako. Hay sa wakas natapos na rin. Ilang beses din tong na on hold and finally its oveeer!!!

Thank you talaga. At sa uulitin.

PS.

I know there are questions about Seven and Kristine. But yah know hihihi. Well wait for their come back na lang hihihi


thank you again...

kiss and wink from me..








Marrying Mr. Cold-heart [Completed]Where stories live. Discover now