Marrying Mr. Cold-heart [Completed]

Chapter 49

dedicate ko sayo.. 

*****************

“SIR ILAG PO!”

 

Napalingon kami ni Blake sa sumigaw at isang galit na galit na te Ranny ang nabungaran naming.

“putch@ng katangahan naman oh! bwisit! di nag-iingat lahat na ba ng katangahan ay nalamon mo na? aish bwisit!”

 

“ate Ranny?” hindi pa rin kami hinaharap ni ate at panay pa rin ang salita

 

“Ba naman yan eh pinaghirapan ko tong outfit ko tapos ganito lang ang kakalabasan? Bwissiiiiit!!!”

 

“ate Ranny!” tawag ni Blake

 

“Oh kayong dalawa!” sabay turo sa amin ni Blake “Alam kong ikakasal na kayo noh! Pero naman konting support naman sakin. Gosh nakakstress ah! Ang sabi mo Blake ako na lahat. Syempre pumayag ako dahil you know gusto ko ang love team niyo at dahil sabi mo magpapahinga lang si Mariez, tapos makikita ko kayo ngayon dito sa mall at happy go lucky ang dating my GOSH!!!!”

 

“a-ano ba kasing ginagawa mo dito?” nagtatakang tanong ni Blake

 

“nag go-ghost hunting!”

 

“ate Ranny naman eh. ‘wag mo nga kaming pilisopohin!” pasigaw na sabi ng asawa ko

“okay, I’m here to visit my friend kakausapin ko sya about Mariez’s hair and make up. Magaling yun promise!”

 

“hindi ba pwede yung napili namin the other day?”

 

“hay naku isa pa yun. Kaya nga ako nagpunta dito dahil yung kinuha ninyo nagback out!”

 

“b-bakit po?” tanong ko naman

“ewan ko ba sa walang kwentang dahilan ng baklang yun. Ang sabihin niya hindi ka niya talaga kayang pagandahin pa ng bongga naiintimidate siguro! Kaloka!”

Ngiting pilit na lang ang ginawa ko. Kahit kailan talaga si ate Ranny walang preno ang bibig.

“hoy ikaw! pwede ba magdahan dahan ka nga! Kung pwede lang tumingin ka sa dinadaanan mo. Nakakabad vibes ka eh!”

 

“ma’am s-sorry po” hinging paumanhin ng lalaking may tulak ng isang malaking lata ng garbage bag na sa kasamaang palad ay naibuhos na kaunti kay ate Ranny

“aish sorry sorry ka pa? walang kwenta yang sorry mo bwisit!”

 

“a-ate Ranny pagpasensyahan na lang natin iyong lalaki h-hindi naman niya sinasadya” hinging paumanhin ko rin para sa janitor

 

“aish Mariez wag mo nang kampihan ang katangahan ng gag**g yan at sumasama na ang araw ko! hay di muna dapat kasi ako lumapit dito eh. Aish nakita ko kasi kayong dalawang naglalabing labing dito ayan tuloy ito
ang napala ko!”

 

“hahahahaha” napalingon naman ako sa asawa kong humahagalpak sa tawa

“Blake!”

 

“ate r-anny ahahaha gra..grabe nakatadhana ata sayo na.. ma…mabuhos ang ahahaha yan ahahah thank.. thank you ahaha at.. at hindi sa amin na nabuhos ahahahah!”

 

“he tawa ka pa tumahimik ka!”

 

“Ma’am sorry po talaga”

 

“ewan ko sayo lumayas ka sa harap ko bwisit. Huhuh ang baho ko na!”

 

“hahaha o-okay lang yan ate Ranny *pfft* maganda ka pa rin naman” pang-aalaska pa ng asawa ko

“yeah right maganda talaga ako”

 

*ting!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ding!!! Boogsh!!!!

 

Nanlaki ang mata ko sa gulat

W-what is r-really happening?!

“a-ate Ranny!” sigaw ko. lumapit agad kami sa kanya at dinaluhan sya.

 

“ate Ranny are you okay?” tanong naman agad ng asawa ko

 

“A-anong… anong nangyari?” kitang kita ko ang pamumutla niya “muntik na i-iyon ah?”

“ate let’s go uwi na tayo!”

 

“I almost died” tulala pa ring sabi niya “was that a prank or something? Malas ba ang araw ko ngayon?”

 

“ate Ranny let’s go” inalalayan naming syang tumayo ni Blake at dumiretso na kami sa may parking. Agad ko namang tinawagan si kris para ipaalm sa kanya ang nangyari at uuwi na kami.

Ngunit hindi ko sya macontact kaya nagsend na lang ako ng message sa kanya.

“pasok ka na hon” tumango ako at agad na pumasok sa sasakyan at tinabihan si ate Ranny. I cant believe this! Ano bang nangyayari.

Kahapon muntik na kaming masagasaan at ngayon muntik na kaming mahulugan ng malaking salamin. Nang-nangyari na rin to sakin sa school. Ano ba to sadya? May gusto bang tumarget sakin? Samin? Sino?