Marrying Mr. Cold-heart [Completed]

Chapter 22: Bye

[AN: nakapg update rin sensya ngayon lang ahhhh busy masyado eh] basa basa na comment na din po kayo at vote ahhhhh salamat ^_^]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Pagkalabas na pagkalabas ko sa restaurant isa lang ang naisip kong puntahan… sila ang mga taong alam kong kahit wala sa tabi ko handa akong damayan.

 

“Mom, Dad kamusta na po” inilagay ko muna ang mga bulakalak na binili ko “sorry kung ngayon lang po ako bumisita ha, antagal na panahon na rin po pala at sorry po talaga dahil ngayon ko pa naisipan dahil lang sa nagkaproblema ako. Mom, Dad, ang hirap talagang magmahal noh? Sa sobrang hirap gusto ko na po sumuko *sob* mommy daddy pwede po ba kahit sandali magparamdam kayo? Gusto ko lang po makarinig ng sermon ninyo para kahit papaano alam kung nanjan lang kayo para sa akin na nag-aalala din po kayo *sob* sobrang miss na miss ko na po kayo. Mom sobra lang ba talaga akong magmahal kaya ako nasasaktan ng ganito? Bakit? Bakit po kailangang humantong sa ganito? Hindi ko maintindihan.. mahal na mahal ko po sya… kanina po ang sakit po ng mga sinabi niya.. ang sakit po pala talagang malaman noh na hindi ka mahal ng mah---”

 

Biglang may yumakap galing sa likuran ko

 

“pillow please, wag mo na syang iyakan please nasasaktan ako”

 

Napalingon ako sa yumakap sakin “ Seven” at nakita ko syang naluluha na rin

Seven

Nagdadrive ako papunta sa isang restaurant ng may makita akong isang babae na tumatakbo palabas at umiiyak. At si Mariez ang nakita ko, pilit ko syang sinundan mula sa pagbili nya ng bulaklak na habang bumibili ay tinatakpan ang mukha ng panyo hanggang sa semnteryo kung saan nakalibing ang parents niya.

“pillow please, wag mo na syang iyakan please nasasaktan ako” sabi ko sa kanya

"Seven" halatang nagulat sya

 

“please pillow wag ka ng umiyak dahil sa kanya he doesn’t worth your tears” bigla ko syang niyakap. Napahagulhol na naman sya ng sobra.. shit lang talag Blake “sshhh.. tama na ayoko ng marinig yang iyak mo baka masugod ko lang ng de oras yung g@gong yun”

 

“seven ang sakit sakit sobra… mahal na mahal ko sya, gusto kong maging okay kami pero wala na hindi na pwede, anong gagawin ko?”

 

“wala kang dapat gawin dahil umpisa pa lang nagawa mo na, masyado lang syang tanga”

 

“sya o sadyang ako lang talaga ang tanga dahil ako ang umasa?”