Dost yok idi!
Şiş gözlerde yaş,
Şu bağrımda taş birikirdi.
Dost yok idi!
Uyanık hâlde görülen düş,
Baş etmesi oldukça güç.
Çekindi bizimki,
Oldu eciş bücüş,
Korkma gardaşım korkma,
Candaş gelir olur cümbüş!
Dost gelir cansızlıktan götürür,
Yaradılanı sevdik, yaradandan ötürü
Ürkmüşü yatıştırıp sarmış şu gönlü,
Daha ne ister candaşın kalan ömrü!
YOU ARE READING
'Cellâdına Âşık Olan Mahkûm'
Poetry"Dakikalar kalmıştı idamına. Gelip, alıp, götüreceklerdi. Ölüm korkusu vardı gözlerinde. Ve aniden, aniden gördü; gözlerindeki ölüm korkusu yerini aşka bıraktı. Ömrünün son dakikalarında nasıl olabilirdi ki 'cellâdına âşık olan bir mahkûm'.. -Şiirle...
