Azap yüklendi insanoğlunun sırtına,
Bir dünya çığlık yuttu gariban ana,
Yarasına bastı sevgi otlarını çocuk;
Yalnızlığın çifti yaratılmadan evvel, çabuk!
Dağlar ve kırlar saçıldı ilk günde
İkinci günde indirildi insan yeryüzüne,
Üçüncü güne varan bildi kıyamet kopar,
Sıkma canını işte, bak üç günlük dünya!
Sen değil misin gönlü duman dolan?
Yoksa sığındığı odasında çatısı akan,
Ben miyim hardan harap olup isyana karışan,
Nicelerin gözlediği haklarda viran olup şaşan!
Of değil af derim Ya Rab!
Af ki nankörleşen tüm azalarıma
Ah ki geçen mânâsız zamanlarıma
Bir kargaşadır gider, bilmem ne pahasına?
Adem ile Havva'nın gazap için geldiği dünya!
YOU ARE READING
'Cellâdına Âşık Olan Mahkûm'
Poetry"Dakikalar kalmıştı idamına. Gelip, alıp, götüreceklerdi. Ölüm korkusu vardı gözlerinde. Ve aniden, aniden gördü; gözlerindeki ölüm korkusu yerini aşka bıraktı. Ömrünün son dakikalarında nasıl olabilirdi ki 'cellâdına âşık olan bir mahkûm'.. -Şiirle...
