Mor sümbüller dadandı dallarıma
Sevda taşındı bir bakışınla hayat kapıma
Serin güz akşamında aşk serdin yollarıma
Kapıldım yaprak misali yarimin aşk girdabına
Nedir adı beni bu gondola bindiren hislerin
Ellerim buz kesiyordu artık yokken ellerin
Her soluğumda nefesin, çağırır nemli gözlerin
Bilmese de insan sürüklenir, neydi ki sevmenin sebebi
Bir seni bilirim yar diye, şu gönlümün serveti.
Yokluğun ziyan vaktim, varlığın şükür sebebi
Müminin kıblesi kabesi, benimki yarimin çeşmisi
Zülfü gecem olur gözleri şems-im,
İsmin dilimde var olan en güzel hecesi kelimelerin
Sevmeyi bilmezken isterdim öğretmeni sevmeyi
Halihazırda sevdan taşkınken ruhumda
Tek kelimem adın olsa lügatımda,
Sarsılmazdım dertler derya olup üzerime aksa da.
Bazen derim kendime, yetmiyor mu aşkım ona
Kafamda sorularım var nasıl severim seni daha,
Sen gezegen olsaydın, yüreğim bir pusula
Ne sağ kalırdı ne solum, olurdu adın yurdum ve yolum.
Ah kıskanırım benden başka seni göreni
Ölürken isterim gözlerimi gözlerinle mühürlemeyi
Bir daha yaşayacaksak eğer bu serüveni,
Fark etmez giden etim midir ya da kemiğim
Seni seçerim ben yine,
Hep seni, sevgilim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Cellâdına Âşık Olan Mahkûm'
Poetry"Dakikalar kalmıştı idamına. Gelip, alıp, götüreceklerdi. Ölüm korkusu vardı gözlerinde. Ve aniden, aniden gördü; gözlerindeki ölüm korkusu yerini aşka bıraktı. Ömrünün son dakikalarında nasıl olabilirdi ki 'cellâdına âşık olan bir mahkûm'.. -Şiirle...
