280. 280, bana çok şey ifade ediyor artık. 280 gün. Bu 280 günde öyle güzel şeyler oldu ki, belki de tüm şansımı bu 280 günde kullandım. Doyasıya sevdim, doyasıya gezdim, doyasıya hasret çektim, doyasıya ağladım ve galiba doyasıya ayrılığı yaşıyorum. Her canlı; doğar, yaşar ve ölür derlerdi. Aslında her aşk da doğar, yaşar ve ölürmüş. Bazen birbirini senelerdir seven evli çiftleri görürüz, imreniriz ve böylesine uzun süren aşkın nasıl olduğunu merak ederiz. Aslında olay aşkta değil, insandadır. Aşk herkese aşktır ama insanlar karakter karakter ayrılır. Bazen insan güzelliğe kanar, evlenir fakat güzellik geçicidir; yaşlanınca geçerse aşk da biter ve sonuç hüsrandır. Bazen insan paraya kanar, evlenir fakat para biticidir; parası biteni yarı yolda bırakırlar böylelikle aşk da biter ve yeniden sonuç hüsrandır. Mucizelere inanır mısınız? Ben inanırım. İşte bazen mucize aşklar da vardır. Tıpkı tıpta mucizeler olduğu gibi aşkta da vardır. Mesela iki insan vardır; ikisinin de gözü parada ya da güzellikte değildir. Onlar içinde saf sevgiyi barındıran ve saf sevgiyi arayandır. Bir gün bu insanlar karşılaşır, aralarında bir aşk doğar. Ne güzellik geçince biter bu aşk ne de para bitip yoksullaşınca. Ancak ve ancak bu insanların kaderi ayrıysa saçma bir sebepten ayrılırlar. Zaten kaderi bir olanı, dünya tek olsa ayıramaz..
İşte böyle karışık bir maceradır aşk. Unutmayın ki saf aşkı arayan saf aşkı bulur.
Bir gün saf aşkı bulmanız dileğiyle."
YOU ARE READING
'Cellâdına Âşık Olan Mahkûm'
Poetry"Dakikalar kalmıştı idamına. Gelip, alıp, götüreceklerdi. Ölüm korkusu vardı gözlerinde. Ve aniden, aniden gördü; gözlerindeki ölüm korkusu yerini aşka bıraktı. Ömrünün son dakikalarında nasıl olabilirdi ki 'cellâdına âşık olan bir mahkûm'.. -Şiirle...
