Saatler erirken, yüzümü döndürdüm
Elektrikler gelirken, mumları söndürdüm
Acele ettim, azizim, acele
Kendimi, ölmeden mezara gömdürdüm
Genç kalbidir, hızlı atar
Bilemedim ki bu denli, acele kaçar
Yeniden, yarım yamalak bırakıldık, azizim
Şimdi gözümden kanlar akar
Aç kalan bir yüreğe sahiptim
Çabucak doyurmak istedim
Belli ki yanlış seçimler ettim
Yeniden, üzgünüm azizim.
Bir boşluk içindeyken, hangi gülün teni kanar?
Veyahut, hangi yıldız üşür de şimşekler çakar?
Ellerimi sarkıtırım, avuçlarım donar
Çok yanlış ettik, azizim, çok.
Yaktı bu ateş, kül etti bedenimi
Ruhumdan ayırdı benliğimi
Şimdi karanlıklarda, arıyorum kendimi
Gitmeden kör ettiler azizim, aşktan ve yalandan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Cellâdına Âşık Olan Mahkûm'
Poetry"Dakikalar kalmıştı idamına. Gelip, alıp, götüreceklerdi. Ölüm korkusu vardı gözlerinde. Ve aniden, aniden gördü; gözlerindeki ölüm korkusu yerini aşka bıraktı. Ömrünün son dakikalarında nasıl olabilirdi ki 'cellâdına âşık olan bir mahkûm'.. -Şiirle...
