~Efkan Türkoğlu~
Karanlık...
Issız bir yer...
Boşluk...
Duygularım yoktu. Yavaş yavaş yok olduğumu hissediyordum...
Çoğu duygumu kaybetmiştim.
Duyuyordum...
Görmüyordum...
Hissediyordum...
Uyanmak istiyordum. Çocuklarımı, karımı özlemiştim.
Elime dokunan el...
Dudağıma değen dudaklar...
Kalbimin üzerinde ki baskı...
Karımın yanımda olduğunu hissediyordum... Ama bana çok uzak.
Bir o kadar yakın bir o kadar da uzak...
"Sevgilim." Yine gelmişti işte. Ben yok olurken, çürürken görsün istemiyordum.
"Cinsiyetlerini öğrendim." Uyanmak, eşimin yanında olmak istiyordum.
Görevime dönmek istiyordum.
Eşimi, çocuklarımı özlediğim gibi vatanımı korumayı da özlemiştim.
"Bir kızımı, bir oğlumuz olacak sevgilim. Hissetmişiz." Hissetmiştim. Tüm kalbim ile çocuklarımın cinsiyetini hissetmiştim.
Elimin, eşimin karnına değdiğini hissediyordum. Her şeyi hissediyor, duyuyor ama gözlerimi açamıyordum.
"Bak." Elimin altında ki baskı... Tekme atıyordu. Gözlerimi açmaya zorladım. Engeller vardı.
Buradan kurtulmak istiyordum. Eşime, 'buradayım güzelim, buradayım evlatlarım' demek istiyordum.
"Tekme atıyorlar Efkan. Oğlumuz çok yaramazmış. Doktor çok hareketli ve güçlü olduğunu söyledi." Gülümsemek istedim.
Yapamadım...
"Özledim Efkan," bende güzelim. Bende...
"Çok özledim. Dayanacak gücü kendimde bulamıyorum Efkan." Sesi titriyordu.
Kurban olduğum ağlama...
Yalvarırım ağlama.
"Çocuklarımı sensiz büyütmek istemiyorum Efkan."
"Beklemek gerçekten çok zor. Göreve gittiğinde daha kolaydı. En azından sesini duyuyordum. Huzur bulduğum sesin şimdi yok."
Huzurum...
"Bu gün tam 2 hafta oldu. Kurbanımızı kestiler sevgilim. İçin rahat olsun."
İçim hiç rahat değil güzelim...
Anneme güvenmiyorum.
"Anneni düşünüyorsun değil mi?" Gülümsemek istedim ama yine yapamadım.
"Anneni, baban tutmaya çalışıyor."
"Annen duracak gibi değil. Bize zarar veriyor. Çocuklarımıza... Ama ben onları koruyorum Efkan."
Tek duam iyi olmanız bebeğim.
Annem, çocuklarıma ve karıma dokunduğu an ortalığı yakmazsam bana da Deli Türkoğlu demesinler.
"Seni çok seviyorum," bende seni, sizi çok seviyorum güzelim. "Geri geleceğim sevgilim." Dudağımın üzerinde ki baskı ile huzurla doldu içim.
YOU ARE READING
EFKAN&CANAY (Tamamlandı)
Short StoryAskerin sevdiğine ve çocuklarına olan bağlılığını anlatan bir hikaye oldu. Biraz acıklı oldu aslında. Ağalı falan ama öyle çok ayrıntılı değil. Bu yüzden sevileceğini düşünüyorum. Bir de kapak fotoğrafına aldanmayın, askerli bir kitap değil. Okuyu...
