Hoofdstuk 15.

490 29 2
                                    

Minho loopt voorop. Thomas loopt naast Maya. 'Hé, waar ging dat net over met Newt?' Maya staart voor zich uit ze is nog steeds kwaad op Newt. Na alles wat ze heeft moeten doorstaan heeft ze eindelijk haar doel bereikt en nog staat hij niet achter haar beslissing. 'Maya?' 'Ik wil er niet over praten.' Minho stopt met rennen en kijkt op zijn horloge. 'Maya ik hoop dat je hebt opgelet want het is alweer tijd om terug te gaan en het is aan jou om ons terug te brengen.' Maya schrikt. De hele weg heeft ze de jongens goed kunnen bijhouden maar ze heeft niet echt opgelet hoe ze liepen. Ze draait zich om en kijkt verward on haar heen en ze begint te rennen, hopend dat ze goed loopt.

Ik kijk om me heen en blijf doorrennen en ik maak onbewust keuzes welke kant we op kunnen. 'Jullie zouden het toch wel zeggen als ik fout loop?' Het is stil achter me en ik draai me met een ruk om. 'Toch?' Minho kijkt mij aan. 'We zijn totaal afhankelijk van jou. Zijn we niet op tijd terug moeten we hier de hele nacht doorbrengen.' 'Sorry?' 'Dus ik zou maar weer gaan rennen als ik jou was.' Thomas staat achter Minho zijn duim op te steken. Ik zucht en begin maar weer met rennen. Onbewust ga ik naar links of rechts, alsof mijn voeten weten welke kant ik op moet. Als ik weer een hoek omga zie ik the Glade. Ik draai me om en lach naar Minho. 'Vertrouw maar voortaan op mij.' Hij lacht. Ik draai me om en ren the Glade in.

Het wordt donker en iedereen is bezig met zijn eigen ding. Thomas, Newt en Minho zijn druk aan het overleggen. 'De deuren zouden nu al lang dicht moeten zijn. Ik denk dat het beter is om iedereen in het hoofdgebouw te krijgen en alles af te sluiten. Ons klaar maken op een aanval van de grievers.' Minho knikt, hij is het helemaal eens met Thomas. Newt knikt. 'Aan de slag dan maar.'

'Iedereen naar het hoofdgebouw, nu!' Ik kijk om. Minho en Newt staan druk te roepen. Iedereen loopt rustig naar het hoofdgebouw. 'Beetje tempo.' Ik begin mijn pas te versnellen en loop nu op een drafje naar het houten huisje. Newt grijpt mij bij mijn arm. Hij kijkt me aan. 'Hoe ging het?' Ik kijk hem aan en zeg met een koele stem: 'geweldig.' Ik ruk mijn arm los en loop naar binnen. Als iedereen binnen is, gaat Thomas op een bankje staan. 'Zoals jullie allemaal gemerkt zullen hebben, zijn de deuren niet dichtgegaan vandaag. We maken ons klaar op een aanval van de grievers. Blijf rustig zitten, wij sluiten de boel af.' Thomas springt van het bankje af en begint de deuren dicht te timmeren. Ik kijk om heen en zie allemaal bange gezichten. Maar ik zie nergens het gezicht van Teresa. Ik sta op en ren naar Thomas. 'Teresa, waar is Teresa?' Hij kijkt om zich heen. 'Newt, waar is Teresa?' 'Ze viel iemand aan toen jullie weg waren. Alby heeft haar straf gegeven. Ze zit veilig.' Ik grijp Newt bij zijn shirt. 'Haal haar daar nu uit of anders....' Maar ik word onderbroken door het geratel en mechanische getik dat steeds dichterbij komt. Thomas duwt me naar achteren en zet me op de grond. Het is zover.

De Gladers zitten allemaal vol angst in het hoofdgebouw. Het geratel en getik van de grievers wordt steeds luider. Newt kijkt om zich heen en ziet Maya helemaal aan de andere kant zitten. Thomas en Minho zitten ergens in het midden. Chuck zit achter hen. Ineens stopt het geluid en je hoort alle ademhalingen van de Gladers in het gebouw. Dan ineens schiet er een een klauw naar binnen en de chaos begint. Iedereen schreeuwt en staat op en rent weg. Ergens anders schiet er weer een klauw naar binnen. Newt springt op en rent naar Maya die nog steeds vooruitstarend op de grond zit. net naast haar schiet de klauw van een griever naar binnen en grijpt om zich heen. Newt trekt Maya overeind en rent met haar naar het midden van het gebouw. Ze gaan daar op de grond zitten. Overal komen klauwen en poten van grievers naar binnen. Newt trekt Maya tegen zich aan en sluit zijn armen om haar heen. Hij probeert haar te beschermen door middel van zijn eigen lichaam. Zo zitten ze een tijdje met allemaal schreeuwende mensen om hen heen. Ineens rent Gally naar voren en gaat recht voor een raam staan. Iedereen bevriest. 'Iedere nacht zullen ze iemand meenemen en het zal niet stoppen.' Op dat moment wordt Gally neergehaald en gegrepen door een griever. De griever rolt weg en Gally wordt in die zwarte bol ingesloten. Alle grievers lopen terug en verdwijnen in de Maze.

Ik zit nog steeds ingesloten door Newt. Ik draai me om en kijk hem aan. 'Ik wilde nog sorry zeggen van vanmiddag maar....' Ik geef hem een knuffel. Ik voel dat hij schrikt maar langzaam ontspant hij zich en knuffelt me terug. Na een paar minuten zo te zitten maak ik me los uit zijn greep en kijk hem aan. 'Teresa.' We springen op en rennen naar buiten.

The maze runnerWhere stories live. Discover now