The maze runner

Hoofdstuk 11.

Ik loop naar beneden. Iedereen kijkt me met grote ogen aan. Jeff komt naar me toe gelopen. 'Hoe heb je dat gedaan?' 'Ik deed niks, ineens stopte hij.' Jeff kijkt me raar aan. 'Luister, ik ben niet dom, wat heb jij gedaan?' Ik raak in paniek. Iedereen kijkt mij vragend aan. Ik voel mijn wangen rood worden. Dit mogen ze echt niet weten. 'Ze deed niks.' Ik draai me om. Daar staat Newt op de trap. 'En hoe weet jij dat nou weer?' 'Omdat ik erbij was Jeff, ze deed niks, Chuck werd uit zichzelf weer rustig. Ga maar gewoon door met je werk.' 'Maar, hoe kan d....' 'Jeff.' Newt kijkt hem dringend aan. De jongen mompelt nog wat maar dan uiteindelijk loopt hij weg. Thomas kijkt mij aan. Ik loop snel weg. Newt loopt mij achterna. Ik begin te rennen. Ik wil weg, weg van deze plek en wel nu meteen. 'Maya!' 'Maya, wacht.'

Newt rent Maya achterna maar zij is veel sneller omdat hij een verwonding heeft aan zijn enkel. Die heeft hij opgelopen toen hij zo graag wilde weg van deze plek. Hij stond daar bovenop die grote grijze muur, de wind raasde door zijn haren en toen sprong hij. Hij was niet op de hoogste muur geklommen dus hij hield er alleen een verwonding aan over. Newt stopt met rennen. Maya loopt richting het bos. Hij zal haar later wel zoeken.

Ik blijf doorrennen. Ik sta nu diep
In het bos. Ik laat me zakken tegen een boomstronk. Ik kijk om me heen. In het bos is het rustig. Ik zucht diep. Thomas zag dat ik loog, hij zag t gewoon aan me. Ik sluit mijn ogen en heb de neiging om in slaap te vallen, voor eventjes maar, maar dan ineens hoor ik gekraak links van me. Ik schrik op. ineens schiet er een vreselijke pijn door mijn arm. Ik kijk erna en zie dat er een pijl in zit. Voor me komt Gally steeds dichterbij. Hij komt nu recht voor me zitten. Ik kijk hem aan, hij is niet zichzelf, hij kijkt raar uit zijn ogen. Ik trek de pijl uit mijn arm en probeer het bloeden te stoppen. 'Gally?' Hij grijpt mijn arm vast, ik krimp in elkaar van de pijn. 'Ben je weer terug, Maya?' Ik schreeuw het nu uit van de pijn omdat hij zijn grip verstevigt. 'Ssst, niet schreeuwen, blondie, anders hoort iemand ons nog en daar ben ik niet blij mee.' Ik kijk hem aan. De pijn is verschrikkelijk. Ik krijg er tranen van in mijn ogen. 'Gaat ons meisje nu huilen, ik dacht dat jij dit toch wel aankon.'
Ik bijt op mijn tanden. 'Wat wil
Je, Gally?' Sis ik. 'Ik wil dat jij je gedraagt, je zwak opstelt, net als ieder ander die hier de eerste weken net aankomen. Jij gaat luisteren naar wat ik zeg.' 'Of anders wat?' Hij knijpt nu heel erg hard in mijn arm en het begint heel hevig te bloeden. Ik schreeuw het uit. 'Dat zullen we nog wel zien.' Dan laat hij los en verdwijnt hij.

Newt schrikt op. Hij hoorde net een harde schreeuw. Thomas komt naast hem staan. 'Wat was dat?' Newt schud zijn hoofd, 'geen idee, maar Maya is daar.' 'Dan moeten we maar eens gaan helpen. Misschien wil Teresa ook wel mee.' Dan ineens weer zo'n harde schreeuw. Newt kijkt naar Thomas. 'Geen tijd.' En dan rent hij het bos in.

Ik sta op en probeer langzaam terug naar de Glade te lopen. Ik haal mijn hand van de wond. Mijn hand en arm Zijn warm en rood van het bloed. Ik leg mijn hand terug en ga verder. Dan ineens hoor ik weer gekraak. Ik ben bang, straks is het Gally weer. Ik laat mezelf vallen op de grond en krul me op. Zo kan hij mij het minste pijn doen. 'Maya?' Ik kijk op. ik zie blonde lokken en bruine ogen. Hij steekt zijn hand uit. Ik sta op. Hij kijkt me aan en langzamerhand glijden zijn ogen naar mijn wond. Hij haalt mijn hand weg. 'Wat is er gebeurd?' 'Hey Newt.' Hij kijkt me aan. 'Maya, wat is er gebeurd?'
Dan ineens staat Thomas naast hem. 'Okey, wie heeft dit gedaan?' 'Ik weet het niet meer, ik ben eerst bewusteloos geraakt.' Lieg ik. Dan zie ik Thomas 'Gally' met zijn lippen vormen. Ik knik.
Thomas is degene die het meest wat hier gebeurd.

Newt kijkt naar Maya. Hij scheurt een stuk van zijn mouw af. Maya kijkt hem raar aan. 'Om het bloeden te stoppen.' Hij bind het strak om haar arm heen. Ze krimpt in elkaar. Newt vind het geen fijn gevoel dat hij haar pijn doet, maar t moet even. Ze lopen samen terug naar de Glade. Eenmaal terug moet Newt het een en het ander regelen. Thomas balt zijn vuisten als hij Gally voorbij ziet komen. Hij wil op hem aflopen maar Maya houd hem tegen. 'Thomas, je snap t niet.' 'Maya, hij heeft jouw zeer gedaan, hij moet daar voor boeten.' 'Het was anders.' Thomas kijkt Maya aan. Maya kijkt naar Gally. 'Hij was niet zichzelf alsof iemand anders hem bestuurde ofzo.'