Under the clouds (Guevarra Series 2)

Chapter 1

"Itapon mo na nga lang 'yan!" malakas na sigaw ni Papa sa akin saka tinabig ang plato na may lamang pagkain na ihinanda ko sa kaniya bago ako pumasok.

Napabuntong-hininga ako at saka lumapit sa mga nagkabasag-basag na pinggan sa sahig.

"Papa... hindi ka rin kumain kagabi. Iyong maintenance mo hindi mo na naman nainom-

"Umalis ka na lang dito! Hindi kita kailangan!" narinig ko muli ang galit sa tono niya.

For the nth time, I witnessed again how my own father treated like I'm not his own daughter. Pagod akong huminga ng malalim at saka nilinis ang mga kalat sa sahig. I was forcing my tears not to came out, pagod na rin akong umiyak dahil dito.

Napagod na ako araw-araw kakatanong sa Diyos kung bakit hindi buo ang pamilya ko. Napagod na rin akong magtanong nang magtanong kung bakit kahit tuwing nasa bahay ako, pakiramdam ko wala akong tahanan.

"Ito po ang gamot niyo, dadaan naman dito si Tita Christine mamaya, may dala iyong pagkain pananghalian niyo. Kumain po kayo at uminom ng gamot." pagpapaalala ko sa kaniya.

Nakita ko naman ang galit sa mata niya habang tahimik na nakatingin sa labas ng bintana. Muli akong napabuntong-hininga at saka tumalikod. Ganito na lang palagi ang scenario araw-araw.

"Iiwan mo rin naman ako rito panigurado." mahinang aniya na nagpatigil sa akin. Nangilid ang luha ko at bumaling sa kaniya.

Pagod na rin akong makiusap sa kaniya na huwag na niyang sabihin ang mga salitang iyon kahit kailan. He never listened to me. He thinks that I'm going to leave him just like what my mother did years ago. Umalis siya para sa ibang lalaki. Kakahabol sa kaniya ni Papa, naaksidente siya at naging ganito.

That was the time when he started to treat me indifferently. I was still a primary student that time. Simula noon, hindi na naniwala si Papa sa pag-ibig. Simula noon, parang nagkaroon na siya ng sariling mundo at hindi ako kasama roon. Napabayaan niya ako at ang sarili niya

That's why... I promised to myself that I won't be a cheater. I'm a believer of love and I won't let the world tainted my ultimate dream. Because someday, I want to find someone whose willing to take me away from this life. Sana balang-araw, mahanap ko rin iyong taong magmamahal sa akin ng tunay.

"Maddie!" tumigil ako sa paglalakad at kaagad na lumingon sa taong tumawag sa akin. Kaagad akong ngumiti sa kaniya at iwinaksi ang mga isipin tungkol sa bahay. "Good morning, kanina pa kita hinihintay. Nagpunta lang ako sa gym saglit, mabuti naabutan kita." hinihingal na anas niya.

This is Vincent, bago kong manliligaw. I gave him the license to court me a month ago. Guwapo siya at matangkad pero higit sa lahat, mabait at palangiti.

"Sabi ko naman sa'yo hindi kailangan na palagi mo akong hintayin tuwing umaga. Tulad ngayon, late na naman ako pumasok. Late ka rin tuloy." I laughed because of the thought. Ako lang yata ang babaeng hindi natatakot sa terror teacher tuwing nale-late.

"Alam mo namang gusto kita 'di ba? Syempre kailangan kitang sunduin at ihatid palagi. Kung pwede nga kasama mo ako bawat minuto eh."

It's cliche, pero sa mga ganitong salita ako mabilis na naaakit. Alam kong mabilis akong maniwala, kaya naman mabilis din akong masaktan.

"Date tayo mamayang hapon ha? Sunduin kita sa classroom niyo." tumango ako sa kaniya at ngumiti. Though, I'm hesitating a bit. Tuwing hapon kasi ay nasa bilyaran kami ng tropa. Baka kung anong kabulastugan ang gawin ng mga iyon kapag wala ako.

Narinig ko ang pagtikhim ng isang lalaki sa likuran namin.

"Madelaine." ang pamilyar na boses niya ang napatigil sa akin sa paglalakad. Kilala ko lang naman kung sino, iisa lang naman ang taong tumatawag sa akin sa buong pangalan ko.