OH MY CEO!!![Complete]

Part-8

"lisa..ရှင့်နှုတ်ခမ်းကသွေးတွေထွက်နေတယ်.."
နှုတ်ခမ်းကမနီမရဲလေးဆိုတော့..သွေးတွေမြင်သာနေတော့...Jennieပြောလိုက်တယ်....

အခုဆိုLisaကBathrobeနဲ့မှန်ရှေ့မှာခေါင်းရေသုတ်နေတယ်လေ...

မှန်ထဲကနေJenကိုတစ်ချက်ကြည့်ရင်း...

"ရတယ်..."

Jenသူ့အိတ်ထဲကဆေးဘူးတစ်ခုယူကာ..Lisaဆီထလာသည်..

"ဒီဘက်လှည့်..."

"အင်း..."

လက်နဲ့တယုတယလေးဆေးထည့်ပေးနေတော့Lisaရင်ခုန်သွားတာအမှန်..
မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကသူမနှုတ်ခမ်းကိုထိတွေ့ထားသည်လေ....

"စပ်တယ်ဟ..ဖြေးဖြေးသာသာလုပ်ပါ.."

"ကျမဖြေးဖြေးဘဲလုပ်နေတာပါ..."

"ငါ့အသားကလေ...မွေးကင်းစကလေးတွေနဲ့တူသလောက်ဘဲ.. နူးညံ့တယ်..ဒါကြောင့်ဖြေးဖြေးလုပ်လို့ပြောတာ..."(ဆေးလိမ်းနေတာနော်🌚)

"အဲလောက်...အထိမခံရွှေပန်းကန်ဖြစ်နေရင်...ဘာလို့ကျမကိုဝင်ကယ်သေးလဲ.."

"အဟင်း...မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထဲမို့လို့..အမြင်မတော်လို့...ဒါနဲ့ငါ့အသားကလေ..ရွှေထက်တန်ဖိုးရှိတာနော်..."

(ငါ့ဘဝမှာ..ဒီလောက်ဘဝင်မြင့်နေတဲ့လူကိုမမြင်ဖူးဘူး..)

အတွေးနဲ့အတူ‌...
မေးခွန်းကြားရ‌ေတာ့ပိတ်ရိုက်ချင်စိတ်ပင်ပေါက်သွားသည်...

"နေပါအုန်း...မင်း..ကစပိုင်လား..သူလျှိုလား"

လူသုံးယောက်ကိုအပြိုင်Fightလိုက်တာမြင်ပီးအံ့သြ၍မေးခြင်းပင်..

"အောင်မာ..လူကိုများ..စပိုင်လေး..သူလျှိုလေးနဲ့...."

"သာမာန်မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကဒီလောက်ထိုးနှက်တာတော်လွန်းလိူ့မရဘူးလေ..."

"ဒါကလျှို့ဝှက်ချက်..."

"တော်ပီ..ငါ့စတိုင်ကဒီလိုမပြောချင်တာကိုအတင်းလိုက်မမေးတဲ့စတိုင်..."

×××
At Morning

"ညကအတွက်ကျေးဇူးပါ...ကျမပြန်ဆပ်နိုင်ရင်...ရှင်ညကကျွေးခဲ့တဲ့ညစာဖိုးကို..ပြန်ဆပ်မှာပါ..."