ល្ងាចបន្តិច Yoonmin ក៏ជូនថេជុងត្រលប់មកវិញ ទាំងស្នាមញញឹមជាប់មុខ ។
<លាហើយ ប៉ាយ៉ុន!!ពូមីន>អាល្អិតថេជុងលើកដៃរារួចក៏រត់ចូលក្នុងភូមិគ្រឹះបាត់ ចំណែកឯពួកគេទាំងពីរក៏ឡើងឡានត្រឡប់ទៅវិញ
តាមផ្លូវនៅក្នុងឡានមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ជាខ្លាំង លឺតែសម្លេងដកដង្ហើមចេញចូល ។ដោយស្ងប់ស្ងាត់ខ្លាំងពេក យ៉ុនគីក៏ចាប់ផ្តើមនិយាយ
<ជីមីន!!>
<ហឹម!> Jm គ្រហឹមដើមក មុននឹងបែមុខមករកគេ ទាំងធ្វើភ្នែកឡេងឡង់ យ៉ុនគីញញឹមបន្តិចមុននឹងលូកដៃម្ខាងក្រសោបដៃរបស់រាងតូចមកកាន់
<យប់នេះមិនបាច់ទៅភូមិគ្រឹះវិញទេ ទៅគេងហាងសៀវភៅជាមួយបងបានទេ?តែមួយយប់ប៉ុណ្ណោះ!>នាយហាស្តីព្រមជាមួយទឹកមុខអង្វរក ដែលធ្វើអោយជីមីនញញឹមមុននឹងងក់ក្បាលតិចៗជំនួសអោយការយល់ព្រម
<ប្រពន្ធពីណាគេគួរអោយស្រលាញ់ម៉្លេះ?>
<គ្មានប្តីទេ!>រាងតូចជីមីននិយាយព្រមទាំងងាកទៅសម្លក់នាយ ធ្វើអោយយ៉ុនគីផ្ទុះសំណើរជាខ្លាំងពេលឃើញទឹកមុខគេបែបនេះ
<សើចអី?>យ៉ុនគីនៅតែផ្គើនសើចរហូតធ្វើអោយរាងតូវខឹងស្ទើរតែហុយផ្សែងទៅហើយ មុននឹងលូកដៃទៅក្តិចដើមដៃគេបន្តិចទាំងក្រឺតខ្នាញ់
<យប់នេះខ្ញុំមិនគេងជាមួយលោកទេ!..>ងាកមុខចេញទៅបង្អួច រួចក៏ប្រលេសដៃដែលនាយកាន់នោះចេញយ៉ាងរហ័ស
<អូហួយ!!ជីមីនហា៎!!មិញនេះបងធ្វើលេងទេ!>យ៉ុនគីបន្ថយល្បឿនឡានបន្តិច មុននឹងធ្វើមុខគួរអោយស្រលាញ់លួងលោមគេ បែកគ្នាយូរហើយគួរតែនៅជាមួយគ្នាអោយបានយូរអោយបាត់នឹក ទើបបាន
<ឆើស!!!>Yoongi ក៏ចាប់ផ្តើមនិយាយលួងលោមរាងតូចដោយសម្តីផ្អែមល្ហែមជាទីបំផុតដើម្បីយកចិត្តគេ ចំណែកឯជីមីនក៏បានត្រឹមតែញញឹមក្នុងចិត្តនឹងចរិតឫកពារបស់គេ
ងាកមកមើលគ្រួសារតូចឯណេះវិញ ពួកគេកំពុងប្រលែងលេងជាមួយគ្នាយ៉ាងរីករាយ សម្លេងសើចកក្អឹកលាន់លឺពេញភូមិគ្រឹះ
