Avukat bey! -Texting ✔️

2.6

Hoş geldiniz.

Vote verdiyseniz okumaya geçelim :)

~~~

kapının önünde gergince bekleyen abime bakarak sırıttım. Her ne kadar Volkan yüzünden canım sıkkın olsa da o meseleyi halledecektim.

Kapının açılmasıyla karşımda ki şapşallara baktım.

Allah'ım ben de böyle bir aşk istiyordum! 

----

İçeride boş boş otururken herkesin farklı bir heyecanı vardı. Kiraz kahve yapmak için kalktığında onunla birlikte ben de kalktım.

Kiraz yengemle mutfağa geçip üç tane cezve çıkardık. Çeyizlik kahve fincanlarını güzelce ayarlayıp kahve yapmaya başladı;

''Ay, sen ne yaptın Volkanla konuşuyor musunuz?''  kızıl saçlarımı geriye atıp, gözlerini kırpıştırdım. 

''Ay! Kiraz adam tam bir hödük! Aklı fikri sekste!'' Hafif bir kahkaha atıp;

''Volkanın askerliğinin bitmesine iki ay kaldı.'' Ay gözlerini büyüterek;

''Nasıl yani bildiğimiz askerliğini yapmak için mi orada!'' Sırıtarak kafasını salladı. Öğrendiğim bilgiyle hafif bir duraksama yaşasam da hiç bozuntuya vermedim. Ne demek askerliği bitiyordu.

Orada çalışmıyor muydu o?

''Bu arada Volkan avukat.'' Gözlerim şaşkınlıkla büyürken öğrendiğim bilginin acısıyla yüzümü buruşturdum. Olanlardan yengeme bahsetmemeliydim. Bahsedersem anlatmak zorunda kalırdım. Şuan olmazdı.

İyi değildim. Bozuntuya vermeyerek;

''Dava falan etmez değil mi? Çocuğun içinden geçtim ben o sapıtınca!'' Olan kahveleri bardaklara döküp abimin kahvesini ayırdı. Demek avukatsın Volkan.

Neden tek günah keçisi olarak beni seçmiştin?

''Etmez etmez endişe etme sen devam et.'' bana ara gazı verip, tepsisini hazırladı. Öğrendiğim bilgiyle şuan Volkana yazmak istesem de kendimi tutmuştum. 

Cübbe ona aitti Emre'nin değildi.

Asker değildi.

Telefonunu o yüzden saklıyordu.

Burukça gülümsedim. Keşke kendi anlatsaydı. Neden anlatmamıştı? Güvenmiyordu.

İkimizde birbirimizden bir şeyler saklamıştık. Tek ben suçlanmıştım. Bu bilgi gereksiz ağırlık veriyordu bana. 

Bu günü böyle şeylerle bozmak istemediğim için aklımdan attım. Bugün abimin en güzel günüydü.

Bölüm sonu