Avukat bey! -Texting ✔️

3.6

Agalar günaydınn

Başlıyoruz

---

Karşımda ki küçük, tonton teyzeye bakarken Volkana benzediğini fark ettim. 

Kadının beni yanlış anlamaması için Volkanın evi karşısı desem ne olurdu ki? Büyük ihtimalle bu eve kıyasla rengarenk eşyalar,  aburcuburla dolu dolap ona inandırıcı gelmeyecektir.

Oğlunu tanıyordur herhalde.

''Hayır ablacım doğru geldiniz burası.'' dedim. 

Kural bir yaşlı insanlara abla derseniz kendini iyi hissedecektir.

''Ben seni burada görünce yanlış geldim sandım evladım.'' Ne tatlısın sen teyzem. 

''Yok ablacım burası buyurun lütfen, size bir kahve yapayım.''

----

Volkandan

Yorgunlukla kravatımı gevşetip, boynumu geriye yatırdım. Yorulmuştum. Saate baktığımda gece yarısını geçtiğini gördüm.

Bu saate Ay'ı rahatsız etmemek için bir otele gidecektim ki salonumun ışığının yandığını gördüm. Eh kendi kapımı çalarım evimdeyse açardı. Değilse otele giderdim.

Kendi katıma çıktığımda içeriden gelen televizyon ve konuşma sesiyle içeride birinin olduğuna emin oldum. 

Kapıyı çaldığımda Ay gülümseyerek kapıyı açmıştı.

Sanki kocasını kapıda karşılıyor tipe bak ya!

Sırıtarak içeri girdiğimde Ay'ın arkasından annemi de gördüm.

''Oğlum geldin mi?'' Yok annecim yoldayım.

Lan annem mi? Ne işi vardı ki burada? Haber vermeden gelmezdi.

''Annem hayırdır İnşallah?'' Bu dediğimle annemden önce Ay;

''Oğlunun evine gelirken haber mi verecekti? Ne hayırdır? Önce hoş geldin desene Emine teyzeme!'' Ulan Ay!

''Bırak kızım bu çocukken de böyleydi. Diğer çocuklar gibi oyun oynamaz, sadece sebze yerdi bu! Her şeyi sorgulardı. Hiç o ana odaklanmazdı!'' Kurban olduğum, anam! Kız sana onları mı sordu.

Hem siz ne ara anlaştınız bu kadar?

''Pardon annecim. Haklısın şaşırdım sadece. Hoş geldin.'' Annem dediğimle daha sinirlenmiş olacak ki;

''El öpme adabı da kalmamış! Ay kızım gel biz mutfağa gidelim.'' dedi. Ay'ın koluna girip, mutfağa gittiklerinde ağzım açık bir şekilde arkalarından bakıyordum.

Yorgundum zaten.

Hayır sadece Ay evde olsa bir şekilde ikna edip, kızıl kafama sarılarak uyusam ne olurdu?

Annemlerin arkasından ben de mutfağa girdiğimde koku rahatsız etmişti.

Her yer hamur işi, tatlılar, kekler... Aklınıza gelecek bütün sağlıksız şeyler! Korkunç bir şey görmüş gibi etrafıma bakarken Annem;

''Vallahi evinde bu kadar şey olmasına şaşırdım! Alışverişe artık her zaman Ay kızımla git.'' Annemi kafamla onaylayıp, Ay'a baktım.

Eline aldığı poğaçayı kemiriyordu. Bizi dinlemediği pek belliydi.

Isırcam şimdi haberi yok!

Annem sen olmasaydın  ben tatlımı yerdim aslında da neyse.

''Tamam annecim de siz?'' Sizi 'siz ne iş?' der gibi sormuştum.

''Senin evine geldiğimde tanıştım Ay kızımla. Senin stajyerinmiş. Dosya bırakmak için geldiğinde çiçeklerini sulamış. Hem komşunmuş da!'' 

Gözlerim Ay'a takıldığında poğaçasını bırakmış, kek yiyordu. Kızım bir dur ya.

Midesiz.

Bakışlarım tekrar anneme kaydığında;

''Evet annem var öyle bir durum.'' Bakışlarım tekrar Ay'a döndüğünde;

''Sana da teşekkür ederim Ay.'' dediğimde Ay bana bakarak;

''Niye?'' dedi. Ya yok yemin ederim yok olmaz bu kızdan.

''Nasıl niye kızım?'' dedi annem. Durumu toparlamak için;

''İşte O kadar iyi  bir insan ki bu yaptıklarını iyilik olarak görmüyor bile!'' Annem gururla gülümseyip, Ay'ın kolundan tutup kendine çekti.

Ay ağzında ki keki çiğnerken bana 'ne oluyor?' der gibi bakıyordu. Bu kızdan avukat olmazdı. Bu yemek karşılığı müvekkilini falan satardı.

''Maşallah güzel kızım benim!'' Ay ona güzel denmesi hoşuna gitmiş olacak ki anneme sarıldı.

''Ne güzeli Emine teyze Volkan bey bana şişko demeye çalıştı!'' Dediği şeyle durdum. Ne zaman demiştim lan?

Aklıma dün 'gıdın çıkmış.' dediğim gelince güldüm.

Isırırdım ben o gıdıyı!

''Oğlumun ayarı yok kızım bakma sen ona! Fıstık gibi kızsın Maşallah!'' 

Ay bana alttan alttan kapak yaparken annem devam etti;

''Hem o her zaman tombiş bir karısı olsun istemiştir.''

Bölüm sonu

Ben yine uğrar atarım 3 5 bişi aşklarım