Avukat bey! -Texting ✔️

2.9

Hoş geldiniz lan

başlıyoruz.

---

''Ay! Kalk kızım sınav sonuçları açıklanmış!'' Yastığı yüzüme daha çok bastırarak, döndüm.

''Müsait değilim defol lütfen.'' 

Kapı birden açılınca oflayarak kafamı kaldırdım. Annem kaşları çatık bir şekilde;

''Bir daha de bakayım!'' Masumca sırıtarak;

''Hemen bakıyorum annem.'' Annem yanıma geldiğinde yatakta oturur pozisyona geldim. Mezuna kalmıştım be kadın neyin derdindesin? Yastığımın altından telefonumu çıkartıp, sonuç sitesine girdim.

Acaba ne yapmıştım. Barajı geçmişimdir demi lan?

Bilgilerimi girip, açılmasını bekledim. Yoğunluktan dolayı geç açılırdı şimdi bu. Ulan saat daha yedi.

Neyin acelesi lan bu? Dün Volkan gittikten sonra direkt uyumuştum. Gidiyorum dediğinden beri hiçbir şey söyleyememiştim.

Açılan sonuç sayfasıyla derin nefes alıp, direkt sıralamama baktım.

49.256 Hassiktir!

İlk elli bindeydim!  Nasıl lan? Hızlıca ayağa kalkıp;

''Anne ilk elli bindeyim!'' diye bağırdım. Allah'ım inşallah şuan kendi sayfama bakıyorumdur.

''Nasıl kız nasıl olacak yani?'' 

''Hukuk ilk yüz yirmi beş binle alıyor. Sıralamaya göre olursa giderim herhalde!'' Annem sevinçle ayağa kalkıp;

''Ah beni salak yavrum! Tebrik ederim annecim seni!'' Annem cevabımı beklemeden içeri koşturdu. 

Babama haber verecekti ya da akrabalarıma hava atacaktı.

Ondan daha önemli bir meselem vardı. Kazanmıştım ulan! Şaka gibiydi. 

Elim direkt mesajlara gittiğinde en son Volkana 'bekle' yazdığımı gördüm. Yazsa mıydım?

Ulan bu şerefsiz nerede çalışıyordu ki?

 Ya da yazmayayım orada okuyayım. Bir ay sonra tercih sonuçları açıklandığı zaman giderdim yanına.

Olur muydu ki?

Olurdu olurdu. Hızlıca sıralamamla hangi okullar geliyordu ona bakmam lazımdı.

----

Çatalıma batırdığım sekiz tane patates kızartmasını ağzıma tıktım. Ne güzel bir şeysin ulan sen? Kolamı da kafama dikip, babama baktım.

''Kızım eğer burada okursan sana araba veririm.'' Babamın dediği şeyle kolamı bir kez aha kafama diktim.

Lan bırak öyle şey mi olur?

''Yok babacım ben Ankara da okuyacağım sen de istersen araba verebilirsin orada da yol var.''

Babam yüzünü buruşturup;

''Beraber gidelim istersen?'' Bu sefer ben yüzümü buruşturup;

Baba bak bak Ankara uçağın kalkıyor gidiyorsun.

''Yok baba ben giderim.'' Yurtta falan kalmayacaktım. Biriktirdiğim burslarımla ev tutar gül gibi geçinirdim.

''Yurtta kalma o zaman ev tutalım.'' Gözlerim büyürken ciddi diye mi baktım.

''Hem halanın kızı da orada bir yer kazanmış birlikte okursunuz.'' Yüzümün şekli değişirken homurdandım;

''Aman aman aman.'' Bir de onu yük mü edecektim peşimde? 

Sağ ol reis almayayım ben.

Tek başıma giderdim. Sonuçta tek başıma kazanmıştım değil mi? Hem abim de destek çıkardı. Kiraz yengemi saymıyorum bile!

''Bakarız hele bir açıklansın şu tercih sonuçların.''

                     1.5 ay sonra

Elimde ki bavulu sımsıkı tutuyordum. Uçağım Ankara'ya inmişti. Babamın gelmesini istememiştim. Gerek yoktu.

Ona bir arkadaşımın beni alacağını söylemiştim. Mesajlara girip en son 2.5 ay önce mesajlaştığım Volkana yazdım.

Siz:

Siz: Çiçek evler mahallesine götürebilecek birini arıyorum.

Siz: Taksici sizin numaranızı verdi.

ŞerefsizVolkan: Yanlış numara sanırım.

ŞerefsizVolkan: Nişanlım Taksici değil, avukat.

ŞerefsizVolkan: Lütfen yazmayın.

Bölüm sonu bugün atarım birkaç bölüm daha