" အခ်စ္ေရး အခ်စ္ရာ "
အခန္း-(15)
" နင့္အကိုေလးကလဲ မထင္ရဘူးေနာ္...ငါျဖင့္
အဲ့ေလာက္ထိ သူ ႏူးညံ့လာၿပီဆိုတာ နင္ေျပာ
လို႔သာ ယုံရတယ္..."
ျမယြန္းစကားၾကားေတာ့ ပိုပိုလည္း ျပဳံးလိုက္
မိ၏။
" ကိုကိုက ေျပာင္းလဲလာတာေတာ့ အမွန္ပဲဟ..
အရင္က ငါနဲ႔ဖုန္းေျပာရင္ သိပ္မၾကာဘူး...လို
အပ္တာေလာက္သာေျပာၿပီး တန္းခ်သြားတတ္
တာ...ခုေတာ့ ငါ့အေပၚ နည္းနည္းဂ႐ုစိုက္လာ
တယ္...အရင္ကလို သူ အလိုမက်တာ႐ွိတိုင္း
မေအာ္ေတာ့ မေငါက္ေတာ့ဘူး...ငါ့ေျပာစကား
ေလး နည္းနည္းနားေထာင္လာတယ္...အဲ့ဒါ
ငါ့ကို အမ်ားႀကီး ပိုခ်စ္လာတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္
ေပါ့ေနာ္..."
" ဟုတ္တာေပါ့...ဟုတ္တာေပါ့..နည္းနည္းေလး
နားေထာင္လာတာဟာ အမ်ားႀကီး ပိုခ်စ္လာလို႔
တဲ့...မွတ္သားထိုက္တဲ့ ညီမွ်ျခင္းပဲ..."
" အဟင္း..."
ဖုန္းထဲမွာေပမယ့္ ျမယြန္းအသံက လုံးဝ႐ြဲ႕က်ေန
တာမို႔ ပိုပိုပါ ရယ္လိုက္မိ၏။
" ႐ြဲ႕ပါ ခ်ိတ္ပါေနာ္...နင္ တစ္ေန႔ ခ်စ္ရတဲ့သူ ႐ွိ
လာမွ ငါ့ကို စာနာလာလိမ့္မယ္...ခုေတာ့ ငါက
အကဲပိုတယ္ပဲ ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္..."
" ဟုတ္ပါၿပီ ေဒၚသက္ဆက္ခ်စ္ပိုရယ္...ကြၽန္မ
က ခံစားတတ္တဲ့ႏွလုံးသားမ႐ွိလို႔ ခုလိုေတြေျပာ
မိသြားတာပါ... ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
" သမီးေရ..."
ေအာက္ထံမွ ေမေမ့အသံက အေလာတႀကီး
ထြက္ေပၚလာတာမို႔ ပိုပို ျမယြန္းႏွင့္ ဖုန္းေျပာေန
ျခင္းကို လက္စသတ္ကာ အေျပးဆင္းလာခဲ့မိ
၏။
ေမေမက ေလွကားနားမွရပ္ၿပီး ပိုပို႔ကို ေစာင့္ေန
ေလသည္။
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမေမ..."
ပိုပို႔အေမးၾကားေတာ့ ေဒၚသက္သက္မူ သက္
ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္း...
" ပန္းႏုတို႔ အဖြား ဆုံးၿပီ..."
" ဟင္..."
မထင္မွတ္ထားေသာ စကားမို႔ ပိုပို မ်က္လုံးေလး
ျပဴးသြား၏။
" အလႉပြဲေန႔ကေတာင္ အေကာင္းႀကီး ေမေမ
ရယ္..."
ပိုပို စိတ္မေကာင္းစြာ ေရ႐ြတ္လိုက္မိေတာ့
ေမေမကလည္း ေခါင္းညိတ္၏။
YOU ARE READING
''အချစ်ရေး..အချစ်ရာ''
Romance''လည်တယ်နော်..အချစ်ရေး အချစ်ရာမှာတော့ မင်းက ဆရာမကြီးပဲ..'' #သူရိန်နေမင်း ''အကိုလေး ဆိုးတယ်..ဒါပေမယ့် ပိုပိုကချစ်တယ်..ဘယ်တော့မှ မငြိုငြင်ပါဘူးလို့လဲ ဂတိပေးပါတယ်..ဆိုးတာက အကိုလေးတာဝန်ဆို ချစ်ဖို့က ပိုပို့တာဝန်ထားပါ..'' #သက်ဆက်ချစ်ပို It's not bl. norm...
