" အခ်စ္ေရး အခ်စ္ရာ "
အခန္း-(17)
" မမ..."
" ေဟ...ေၾသာ္...ညီမေလး..."
ေမသက္ဦးက ပိုပို႔ေခၚသံေၾကာင့္ မီးဖိုနား တ႐ွဲ႐ွဲ
ေၾကာ္ေလွာ္ေနရာမွ လွည့္ၾကည့္လာ၏။
" လာေလ...ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
ပိုပို မီးဖိုခန္းထဲဝင္လာခဲ့ၿပီး စားပြဲခုံအဝိုင္းေလး
ေဘးက ထိုင္ခုံပုေလးထက္ ထိုင္ခ်လိုက္၏။
ျဖန္႔ခ်ထားေသာ ဆံပင္႐ွည္ေတြထဲ လက္ထိုးဖြ
လိုက္ရင္း...
" ပ်င္းလို႔...ေမ်ာက္ႏွစ္ေကာင္ အိမ္ဘက္ မလာပါ့
လား..."
" ဟုတ္တယ္...သူတို႔ဖေအ ဆိုင္ကယ္ေနာက္
ကပ္ခ်ိတ္ပါသြားေလရဲ႕..."
ခဏၾကာေတာ့ မမက ဟင္းအိုးကို ေဘးခ်လိုက္ေတာ့ကာ ေရေႏြးအိုးကို မီးဖိုေပၚတင္လိုက္၏။
ၿပီးမွ ပိုပို႔အနားေလွ်ာက္လာၿပီး ေဘးနားမွာ
ခုံအပုေလး ဆြဲထိုင္ေလ၏။
" ဒီမွာပဲ စားသြားပါ့လား...ခ်ဥ္ဟင္း တစ္အိုးပဲ
က်န္ေတာ့တယ္...ညီမေလးက အရည္ေသာက္
ဟင္း အရမ္းႀကိဳက္တယ္မဟုတ္လား..."
ေျပာရင္း စားပြဲခုံေပၚက ခ်ဥ္ေပါင္႐ြက္အစည္း
ေလးကို ျဖည္ကာ ႏွီးဇကာထဲ ေႁခြထည့္ေန၏။
ပိုပိုလည္း ကူေႁခြေပးရင္း ေခါင္းညိတ္လိုက္
သည္။
" တစ္ေန႔တစ္ေန႔ စားလိုက္အိပ္လိုက္ပဲ လုပ္ေန
ရတာ...ၾကာေတာ့ပ်င္းလာၿပီ...ျမယြန္းကလည္း
သူ႕အဖြားေတြ႐ြာ အလည္လိုက္သြားတယ္...
တကယ္ကို ပ်င္းဖို႔ေကာင္းတာပဲ...ျမန္ျမန္
တာဝန္ခ်ေပးမွ ေအးမွာပါ..."
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ညည္းညဴေနေသာ ညီမျဖစ္
သူအား ေမသက္ဦး ခ်စ္စႏိုးလွည့္ၾကည့္လိုက္မိ
၏။
" တာဝန္ေတြခ်ေပးလို႔ နီးနီးနားနားမက်ရင္
အိမ္က ႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚသြားေခ်...အေဖာ္ရ
တာေပါ့..."
မမစကားေၾကာင့္ ပိုပို မ်က္ႏွာေလး႐ႈံ႕မဲ့သြားမိ၏။
" ဟင္း...သူ႕သားသမီးေတြကျဖင့္ ေမ်ာက္႐ႈံး
ေအာင္ ကဲတဲ့ဟာ...စာမသင္ဘဲ သူတို႔ပဲထိန္း
ေနေတာ့မယ္..."
ပိုပို႔ပုံစံက တကယ္ပဲ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပုံျဖစ္
သြားတာမို႔ မမက သေဘာက်သလို ၾကည့္ရယ္
ေန၏။
YOU ARE READING
''အချစ်ရေး..အချစ်ရာ''
Romance''လည်တယ်နော်..အချစ်ရေး အချစ်ရာမှာတော့ မင်းက ဆရာမကြီးပဲ..'' #သူရိန်နေမင်း ''အကိုလေး ဆိုးတယ်..ဒါပေမယ့် ပိုပိုကချစ်တယ်..ဘယ်တော့မှ မငြိုငြင်ပါဘူးလို့လဲ ဂတိပေးပါတယ်..ဆိုးတာက အကိုလေးတာဝန်ဆို ချစ်ဖို့က ပိုပို့တာဝန်ထားပါ..'' #သက်ဆက်ချစ်ပို It's not bl. norm...
