"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yayımlanma Tarihi; 04.09.21)
•••
Sabah gözlerimi açar açmaz odayı yoklamış ve kimse olmadığına emin olduktan sonra ağır ağır yataktan doğrularak ayaklanmıştım. Yatmaktan ağrıyan kaslarımın üzerine sırtımdaki morluğun verdiği acı da eklenmişti.
Burada bir kıyafetim yoktu ve telefonum nerede onu bile bilmiyordum. Odanın içinde biraz dolaştıktan sonra Eren'i beklerken dün tanıştığımız pozitif enerjisinin yüksek olduğunu fark ettiğim Atıf, odaya girmiş ve gülümseyerek elindeki poşetleri bana uzatmıştı.
"Günaydın yenge, Ayaklanmışsın maşAllah."
Yine Yenge meselesi..
"Günaydın Atıf, teşekkür ederim. Bunlar ne ?"
"Asrın Komutanım, yolladı. Kıyafet falan var sanırım. Eren de aşağıda yiyecek bişeyler hazırlatıyor."
Gülümsedim.
Beni yakınında istemeyen ketum adam, beni düşünerek bana kıyafet gönderiyor yemeğimi yemek için asker görevlendiriyordu. Atıf'ın elinden kıyafetleri alırken tekrar teşekkür ettim.
"Ne demek yenge."
"Atıf, bana neden yenge diyorsunuz?"
Yüzünde Eren'in dünkü ifadesiyle aynı bir ifade belirdi. Bu masum bir gülücükten çok muzip bir sırıtıştı. Ellerini üzerindeki ceketin ceplerine sokarak omuzlarını kaldırdı.
"Öyle dememiz daha doğru yenge."
"Yengen olmam için bişeyler eksik Atıf. Bana Efnan de lütfen." Yüzü biraz garip bir ifadeye büründü.
"Ayrıldınız mı yoksa yenge?"
"Ne-"
Ağzımı yeni açmışken Eren kapıyı çalarak elindeki tepsi ve bir poşetle hızlıca içeriye girmişti. Gözlerim bir Eren'e bir de Atıf'a dönüyor, neler döndüğünü anlamaya çalışıyordum.
Ben kiminle birlikteydim de ayrılmıştım ki?
Gülümseyerek bana elindeki tepsiyle poşeti uzattıktan sonra Atıf'a göz kaydırarak omzuyla itelemişti.
"Günaydın. Atıf kıyafetleri vermiştir bende kahvaltılık bişeyler aldım. Çekil suratsız." Kalçasıyla Atıf'ı bir köşeye iterken gülümsedim. Bunlar dün de tatlı tatlı didişiyorlardı.
