"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım."
Gözlerini gözler...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yayımlanma Tarihi; 16.09.21)
•••
Binanın kapısını yavaşça aralarken içimde tarifi zor bir mutluluk yaşıyordum. Dün ikimizin arasında yaşanan o kısa süreli sarılma ve kozlarımızı paylaştığımız konuşmamız gece boyu aklımda dönüp durmuştu.
İnkar etmemişti.
Seni istemiyorum dememişti.
Bu bile benim içim bir mutluluktu.
Binadan çıkıp okula doğru yürümeye başladım. Yüzümden silemedim o minik tebessümüm tamamen Asrın'ın eseriydi.
Dün ona ilk defa sarılmış ve bütün bedeninin sıcaklığını bedenimde hissetmiştim. Ateş gibiydi. Ben ise onun yanında bir damla suydum, beni kendi sıcaklığından kaybetmesini istediğim bir damla su.
Okula doğru attığım adımların önüme aniden çıkan ayakkabılarla durdu. Başımı hızlıca kaldırıp daldığım düşüncelerimden sıyrıldım. Üzerinde siyah bir takım elbise, yüzünde samimi bir tebessümle askeriyede yaralarıma bakan doktor duruyordu.
"Merhaba, Efnan Hanım."
Yüzümdeki aptal tebessüm yerini daha minik bir tebessüme bırakırken başımı hafifçe eğerek, "Merhaba." dedim.
Heyecanlı tavrı gözümden kaçmazken yanlış anlamış olabileceğimi düşünerek tebessümümü korudum.
Elindeki çantasını ağır hareketlerle diğer eline alırken, "Nasılsınız?" diye sordu.
"İyiyim teşekkür ederim, siz?"
"Bende iyiyim. Yaralarınız ne durumda. Kreminizin bitmiş olması lazım. Yenisini aldınız mı?"
Bu adam gerçekten iyi niyetli miydi yoksa bana karşı fazla mı ilgiliydi bilmiyorum ama yüzümdeki tebessümü bozmadan, "Evet, bitti. Henüz eczane bulup almaya fırsatım olmadı. Sırtımdaki yara hariç diğerleri büyük oranda iyileşti. Teşekkür ederim." diye mırıldandım.
Elini saçlarının arasına daldırarak dudaklarını araladığı sırada arkamdaki bir noktaya dikkatle baktı. Ne ya da kimi gördüğü hakkında bir fikrim yoktu ama yüzündeki ifade değişir gibi oldu.
"Rica ederim, sanırım şimdi işe gidiyorsunuz. Öğretmen olduğunuzu duymuştum. Eğer iş çıkışı revire uğrarsanız kremi revirden alabilirsiniz. Siz gelene kadar ayırırım."
Yakınlarda eczane yoktu, revirden ilacı almam benim için de iyi olurdu. "Teşekkür ederim, çok iyi olur. Okuldan dönüşte uğrarım."
