WINTEROUS KINGDOM : The Goddess of Love (COMPLETED)

Chapter 1: Shanaia Aitana Brianne Smith

Aya's Pov....

Hello everyone... Hehehe ako nga pala si Shanaia Aitana Brianne Smith, 17 years of age... Magandang nerd, oo maganda kasi yun ang sabi nila. Kahit may salamin akong malaki ay maputi naman ako at mala purselanang kutis. Mala manikang mata at hindi masyadong kulot na buhok na ibabaw lang ng balikat ko...

Living barbie doll nga tawag nila sakin ehh.. At Baby Aya tawag nila sakin. Kakairita nga minsan ehh.. Dalaga na kaya ako, haysss.. Minsan ang hirap magpanggap..

Nga pala nandito ako ngayun sa garden namin. Nakatanaw sa mga bulaklak ni lola na parang sumasayaw sa bawat pagkanta ko. Sabi rin nila sakin may mahiwaga daw akong tinig, nakakaumay daw haha.

Nasa trabaho pala sila Mommy at Daddy kaya ang lola ko lang ang nakakasama ko sa bahay parati. At alam niyo ba may sekreto akong sasabihin sa inyo, hehe.

Kasi kada gabi, may napapaginipan akong palasyo at may nakatirang ang gwapong nilalang. Oo ang gwapo nga, yun nga lang parang bato kasi hindi ngumingiti.

Iwan ko pero palagi ko siyang nakikita sa panaginip kahit saan man ako sa panaginip ko. Weird nga eh...

Ang importanti sakin ng konpleto ng pamilya ko at mahal nila ako at ganun rin sa kanila. At gagawin ko ang lahat para sa kanila-----

"Yana!!!!!!" tawag ng lola ko. Ano kaya kailangan niya kagaling galing ko lang dun ahh.

"lola... Coming na po!!" sagot ko naman at naglakad na patungong bahay.. Iwan pero bakit parang kinakabahan ako? Weird.

"babye na sa inyo.. Uwi muna ako ha..." nakangiting paalam ko sa mga halaman. At tumakbo na.

Pagdating ko sa pinto ay parang pinagsisihan kong nagmadali dahil sa narinig ko....

"nadisgrasya po sila Mr. And Mrs. Smith.. Patungo napo sila diyan. Nahulog po ang sinasakyan nila sa cleft sa may hallway..." saad nung nasa cellphone ko na hawak na ni Lola na pinipigilan umiyak. Ako naman ito, parang statue ni Rizal. Nakngiti ng pait at tumutulo ang luha.

" a-ahm nasaan a-ang b-bangkay n-nilap" nuutal na tanong ni lola sabay pahid ng luha na hindi na pigilan mahulog.

"patawad.. Pero wala na pong bangkay kasi po sumabog ang sasakyan... Abo nalang po at ibang parte ng sasakyan ang nakita dahil sa tindi ng pagkasunog..." sagot naman ng nasa kabilang linya kaya napaluhod nalang ako at walang tinig na umiiyak. Ang sakit...

" a-no pala a-ang d-dahila o-officer? "utal parin na tanong ni lola dahil sa pinipigilang umiyak. B-bakit niyo ko i-iniwan? M-mom, d-dad...

" sabi nung nakasunod na sakyanan sa kanila ay biglang nalang pong lumihis ng daan ang kotse nila at dumeretso sa cleft... Paki punta nalang po ng mga bangkay nila ma'am - - -" hindi ko na narinig pa ang sumunod na sinabi dahil humagulgul na ako sa pag-iyak na parang wala ng bukas... Ang sakit sakit naman...

" a-apo... Kalma lang----"hindi ko na pinatapos si lola at tumakbo na ako sa kwarto nila mom at dad. Lumalabo na ang paningin ko dahil sa luha na walang pigil sa pagtulo.

" wahhhh!!! Mom!! Dad!!! B-bakit niyo ko iniwan!!! Huhuhu h-hindi ko kaya... Huhuhu... Ang daya niyo, pano na k-ami ni l-lola!?? A-ako?? Diba mag paparty pa t-tayo sa d-debut ko?? Huhuhu nasan na k-kayo?? B-bat niyo ko iniwan.... Huhuhuhu" iyak lang ako ng iyak habang nakayakap sa unan nila at hawak hawak ang litrato nilang dalawa na magkayakap... Ang saya pa nilang tignan dito. Ako ang naglitrato sa kanila nito nung anniversary nila nung nakaraang taon.

Ang sakit gusto kong magsigaw at magsigaw pero wala na akong boses pa... Ang sakit, iniwan nila ako... Ang d-daya nila ehhh, marami pa naman k-kaming plano pa ehh... Huhuhu.

"a-apo... Pasok si l-lola ha??" biglang tanong ni lola na nasa labas ng pinto. Hindi na ako sumagot dahil gusto ko lang umiyak ehhh..

"a-apo... T-tara na.. Hinihintay na t-tayo ng m-mom at d-dad mo sa.... P-pulinarya... T-tara" nagdadalawang isip na saad ni lola kaya mas lalo akong umiyak kaya yinakap niya ako ng mahigpit..

"l-lola... B-bakit ganun?? Bakit huhuhu" iyak na tanong ko sa kanya na inihigpit niya ang pagyakap sakin.

"apo, ganito kasi yun, oras na nila ehh.. K-kaya tanggapin n-nalang n-natin... K-kahit masakit... Alam kong, y-yun ang gusto n-nila ehhh... Kaya tahan na ha... At pupuntahan na natin sila" nauutal na saad ni lola kaya napahagulgul naman ako lalo...

_______________________

Aya's grandmother pov.....

Nakatulog nalang si Aya galing sa walang tigil na iyak niya. Mabuti nga at tumahimik na yun pala nakatulog na. Ako pinipigilan ko naman kasi kailangan pa ako ng apo ko. Ayokong iwan siya kasi hindi pa niya kaya. Hindi pa siya handa mamuhay mag-isa.

Napagpasyahan kong ako nalang ang pupunta dun at mag aasikaso kasi hindi niya daw kaya, kaya ako nalang pupunta dun.

Kawawang Aya, nawalan ng mga magulang... Bumaba na ako para maka-alis..

___________________________

Someone's Pov.....

Kahit masakit na iwan ka ay, kakayanin kasi ito ang nararapat dapat. Sapagkat ito ang nakatadhana. Nangyari na ang dapat mangyari, kaya nagsisimula na ang nasa propeseya...

"mahal ko, alam kong nahihirapan ka lalo na ako pareho tayo... Pero para din to sa kanya at sa lahat... Wag kang mag-alala, nasa magandang kamay naman siya.." paalala ng asawa ko kaya tumango lang ako at yinakap siya.

"nandito na pala kayo.. Hali kayo... Tuloy kayo sa magiging pamamahay niyo na, ang palasyo ng mga diyosa. Welcome Mr. And Mrs. Smith" nakangiting saad ng mahal na diyosa.

________________________

Wetwew!!!
Kakasimula pa lang may someone's na ahh hahaha... 🤣

Miss you mga ka xia'ans ha... At nandito na naman ako nakikipag kwentuhan hehehe.. 😁🤗

Love lotsssss 💓 votes and comments are most appreciated...💕

Xia_Lire_24 ❤️