Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
．﹒✧ • ⁂ ‚ ° ✫﹒．
Mikasa ile uzun zamandır arkadaştınız.Daha doğrusu,annesi ve babası öldürülene kadar.
O gün onun yanında değildin,bir kaç sene de hiç görmedin.Ölmüş olabileceğini düşünmek bile tüylerini ürpertiyordu.Sonuçta, o senin en yakın arkadaşındı.
Wall Maria'nın yıkılmasıyla beraner askeriyeye katılmaya karar verdin.104. Acemi birliğindeydin ve Keşif Birliği'ne katılmak istiyordun.
Askeriyenin ilk gününde, iki çocuk yemekhanede kavga ediyorlardı.Biri titanların soyunu kurutacağını savunurken ötekisi Askeri İnzibat ile kafayı bozmuştu.Sana göre ikisi de salaktı.
Ayağa kalktın ve suratı ata benzeyen,uzun boylu çocuğa yöneldin.Öbür çocuğun olduğu tarafa baktığında onun yanına da siyah saçlı bir kız geldiğini görmüştün ancak yüzünü incelemeye fırsat bulamamıştın.
Adının Jean olduğunu öğrendiğin çocuğun karşısına geçip bir yumruk indirdin karnına. "Başkalarının fikrine karışma aptal!"
Çocuk sana cevap vermezken arkandan yeşil gözlü çocuğun bağırdığını duydun. "Bırak beni Mikasa!" Duyduğun isimle kafanı hızlıca oraya çevirdin. "Mikasa?" Mikasa bakışlarını sana çevirince bir süre yüzünü inceledi,farkına vardığında şaşkınlıkla gözleri açıldı "Y/n!" Birbirinize doğru koştunuz.Sen ona sarılacakken o seni omuzlarından tuttu ve tüm vücudunu inceledi
"Y/n, yaşıyorsun!" dedi gözünden bir damla yaş akarken.Yemekhanedeki herkes size bakıyordu.
Ağlamasını saklamak için yüzünü senin omzuna gömdü.Sen de ona aynısını yaptın.
Bir süre öyle kaldınız ve Eren yanınıza geldi.
"Uhm, gitsek mi artık? Herkes buraya bakıyor."
Mikasayla aynı anda başınızı kaldırıp konuştunuz. "Kes sesini!" Eren bu ani çıkışı-özellikle Mikasa'dan- beklemiyordu.Ama bilmediği bir şey vardı.
Sen Mikasa'nın gözünde Eren'den bile daha değerliydin. Sen onun yıllar önce kaybettiğini düşündüğü ailesinden biri gibiydin. Ama önündeydin işte.Tam karşısında.
Yemekhaneden ayrılırken Mikasa tek ekiyle senin omzunu tutuyordu.Eren ve Armin'in bakışlarını görmezden gelerek Mikasa'yla konuşuyordunuz eski günlerin acısını çıkarmak için.
"O gün seni görmeyince, bir daha geri dönmeyince öldüğünü sandım Mikasa." Bir ağacın altına geçtiğinizde konuştun.
"Ben... sana geri dönemediğim için üzgünüm y/n." Gözlerinin dolmasını engellemek için yukarıya bakıyordu.
"Dileme Mikasa. Olanlar ikmizin de suu değil. Her neyse, hangi birliğe katılacaksınız?" Konuyu değiştirmeye çalışmıştın.
Bir süre ilerideki plaanlarınız hakkında konuştuktan sonra yatakhanelere değıldınız.Mikasa ile yatağınız yan yanaydı.
Aklına gelen şeyle yanına döndün ve Mikasa'ya seslendin. "İyi geceler, Marcus." Bu sizin çocukken birbirinize seslenme biçiminizdi.Mikasa da aklına gelenle beraber tebessüm edip sana karşılık verdi. "İyi geceler, Kleopatra."
