Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Merhaba." dedin usul adımlarla kadına yaklaşırken.
"Seni bir süredir ihmal ettiğimin farkındayım, bunun için özür dilerim."
Bir cevap alamadığında yutkundun ve gözlerin yumdun. "Bana küstün mü yoksa?"
Elini, onun üstüne götürdün. "Peki, yine de burda kalmaya devam edeceğim."
Yine gözlüklü kadından bir ses gelmedi, kafanı ona zıt tarafa çevirdin ve kısık bir sesle konuştun;
"Buradan gideceğim... Paradisten."
Gözün yine onun üstüne kondu. "Burası bana iyi gelmiyor Hange. Sürekli, sürekli kötü şeyler hatırlıyorum."
Kafanı ona yasladın. "Senin de gelmeni isterdim, ama yapamazsın değil mi?"
Yine, cevapsız bırakıldın.
"Bugün çok sessizsin Hange." dedin dolan titrek gözlerinle. Ağlamamaya çalışırken boğazındaki yumruya rağmen konuştun.
"Her şey için geç kalıyorum... Kimseyi.. kimseyi kurtaramıyorum!"
Elini toprağın üstünde gezdirdin bir kez daha. Sanki kokusu normal bir toprak kokusu değil de, Hange'nin kokusu gibi kokuyordu.
"Hange ben... Ben tüm hayatım boyunca seni sevdim." diye itiraf ettin. Bir boşluğa.
"Ve lanet olsun, bunu söyleyemeyecek kadar cesaretsizdim! Kahretsin!"
Islak yanaklarını kolunun tersiyle sildin ve tebessüm ederek elini mezar taşının üstüne koydun.
"Özür dilerim, özür dilerim. Ağlamamdan nefret ederdin değil mi? Bunu bir daha yapmayacağım."
Yanına yaklaştığını anladığın ayak sesleriyle arkanı döndün.
"Gitme vakti geldi, sevgilim." dedi Jean, sana elini uzatarak.
Kafanı onaylayarak salladın ve elinle son bir kez yanaklarını silip sana uzatılan eli tuttun ve ayağa kalktın.
"Gidelim, canım." dedin gülümseyerek.
İşte, bugün seni geride bırakıyorum Hange, senin beni bıraktığın gibi. Bugün, yepyeni bir hayata başlıyorum, senin öldükten sonra yeni bir dünyaya göz açman gibi.
