✧ attack on titan oneshots ✧

୭ Levi Ackerman × Çocuk! Okuyucu

**•***•**

Seni ilk gördüğüm anı hatırlıyorum;

Yüzbaşı Levi Ackerman, kendisine verilen görev nedeniyle yer altı şehrine gitmek zorundaydı. Her ne kadar onun için zor bir durum olsa da, yapacaktı.

Burayı avucunun içi gibi bilirdi. Araştırma için şehri gezinirken bir bebek sesi duymasıyla duraksadı. Yakından gelen ses, onu kendine doğru çekti.

Bir evin aralanmış kapısından içeriye göz ucuyla baktı. Kimse yok gibi görünüyordu ve girmeye karar verdi.

İçeri girdiğinde, nefes almayan bir kadın ve battaniyeye sıkıca sarılmış, yaklaşık üç aylık bir bebek ve battaniyeye iğneyle tutturulmuş kağıt.

Y/N L/N

"Y/N..." Diye mıırldandı kendi kendine. Bu bebekle ne yapmalıydı? Onu burada ölüme terk etmek son seçenekti. Bir diğer ihtimal, onu yetimhaneye bırakıp hayatını zindana çevirmekti.

Duygularını göstermeyen biri olabilirdi, ama kalpsiz asla değildi.

Onu yer yüzüne çıkardığında ve Keşif Birliği Karargah'ından içeri soktuğunda Hange ve Erwin merakla Levi'ın yanına yaklaştı.

İkisi de ona şaşkın şaşkın bakıyordu. "Bu bebek de neyin nesi Levi?" Dedi Erwin kaşlarını hafifçe çatarak. Hange bebeği almaya çalışsa da Levi izin vermedi. Sonra hala açıklama bekleyen Erwin'e döndü.

"Onu evlat edineceğim."

İlk kelimeni söylediğini hatırlıyorum;

"Oi, Hange. Çocuğum hala yaşıyor değil mi?" Odaya hızla girip yere oturmuş Hange ve Y/N'yi görünce rahatladı.

Hange omuzlarını düşürdü. "Onu yiyecek değilim Levi. İyi ki bir kızın var!" Diyerek ona sitem etse de Levi buna aldırmadı ve oyuncağıyla ilgilenen kızını kucağına aldı.

"Hey velet, ben geldim... Yüzüme baksana?"  Hange bu lafa kahkaha attığında küçük Y/N'in dikkati önce gözlüklü kadına sonrasında da babasına kaydı.

Neşeyle kollarını oynattı ve kıkırdadı, sonra da Levi'ın ömrüne bedel o kelimeyi söyledi;

"Baba!"

İlk yürüdüğün zamanı hatırlıyorum;

Hange, etrafta küçük kızı görememenin telaşıyla tüm karargahı aramaya karar verdi. Levi gelmeden önce bh veledi bulsa iyi olurdu. Nereye kaybolmuştu ki?

"Y/N, neredesin cimcime? Hadi, baban beni öldürmeden çık ortaya. Emekledin mi ne yaptın sen? Of!"

Bu sırada küçük kız yavaşça karargahın merdivenlerinden iniyordu. Son kata gelmişti bile! Merdivenleri inmeyi bitirdiğinde son öğrendiği şeyi yaptı, yürümeye başladı.

Arada dengesini kaybetse bile yılmadan karargahın koridoruna ilerledi. Neredeyse çıkış kapısına varmıştı.

Tam kapıya yanaşacakken kapının açılmasıyla hareketini durdurdu ve dengesini kurarak ayakta kalmaya çalıştı.

Levi, karargahın içinde ayaklı bir velet beklemiyordu.

Kızı resmen karşısında dikiliyor ve ona bakıyordu. Baba kız bir süre birbirlerine baktılar. Bunu bölen şey ise Hange'nin "Y/N!!" Diye bağırması oldu.

"Lanet dörtgöz! Onu yine kaybettin değil mi?!!"

Gerçeği öğrendiğin günü hatırlıyorum;