დარჩი, ან გაიქეცი/ Stay Or Run

5.

ძალიან საყვარელი ფოტოა. იქნებ ინსტაგრამზე დავდო?-მესმოდა ხმა. ადგომა მინდოდა რომ გამეგო რა ხდება. თუმცა თეჰიონმა დამასწრო.

-რას აკეთებ ჩანმი?

-ფოტო გადაგიღეთ და საერთოდ როცა გძინავს კონდიციონერი ჩართული არ უნდა დატოვო.-დამტუქსავად უთხრა გოგომ.

-მორჩა საყვარელი წყვილის ერა-თქვა თეჰიონმა. რა ჯანდაბაა?

-ანუ?

-შენ რა შენს ძმას არ იცნობ?

-ვიცნობ?-კითხვასავით გაიჟღერა გოგონას ხმამაც.

-ეს ჩახუტება და რაღაც საყვარლობები მხოლოდ იმიტომ იყო რომ ჯონგუკი ამ თამაშში ჩამეთრია. მე რაღაც უფრო ვნებიანი მინდა.-ფეთიანივით წამოვყავი თავი.

-რას ბოდიალობთ,-ეჭვიანადნშევხედე და-ძმას.

-რაიყო პატარავ?

-მე წავალ,-ჩანმი ოთახიდან გავიდა.

-ახლა რა გავიგე კიმ თეჰიონ?

-შენ მართლა ეგეთი საყვარელი ნუ გგონივარ რაც ვჩანვარ.-გავაფრთხილე.

-და ახლა რა იქნება?

-თავი უნდა შეგაყვარო. მერე საბოლოოდ ჩემი იქნები.-წარბები აათამაშა კიმმა.

-თეჰიონ რაღაც მხრივ შეიძლება მიზდავ მაგრამ არა იმდენად რომ მიყვარდე.

-მოდი დღეს სადმე გავიდეთ.

-სად?

-იუნგისთან და ჯიმინთან.-მითხრა და საწოლზე ჩამოჯდა.

-ეგენი ვინ არიან?

-ჩემი მეგობრები. შენც ხო გყავს მეგობრები შეგიძლია წამოიყვანო.

-არ მინდა წამოსვლა.-საერთოდ არ მქონდა ადგომის სურვილი.

-გკითხე გინდა თუ არა-თქო?-ამას ახლა ჩავცხებ.

-ხოდა ახლა მკითხე მიდი.-ჯიუტად შევხედე სახეზე.

-სულ ფეხებზე მკიდია შენ რაგინდა. საღამოს რომ მოვალ მზად იყავი.-უხეშად მითხრა და წამოდგა.