When the Moon Heals (Sequel #2)

Chapter 16

Vanilla Lace

Mas lalo akong napasuko at kunwaring tumingin na lang sa bitbit niyang plastick na may lamang kurtina, nakita ko kung paano kumunot ang kanyang noo at dahan dahan nang liit ang kanyang mga mata habang nakatingin sa akin.

"Anong sabi mo?" seryosong tanong niya sa akin. Ramdam ko sa kanyang boses ang iritasyon.

"Ma-maraming salamat sa pagtulong...akin na," sabi ko at tinangkag kuhanin ang plastick ng inilayo niya iyon sa akin.

"Hanggang sa kanto," masungit na sabi niya sa akin bago niya ako kaagad na tinalikuran.

Bahagyang nalaglag ang panga ko dahil doon, halos malayo na ang nalakad niya palayo sa akin dahil sa pagka-kabato ko.

Sa huli ay tahimik ulit akong sumunod sa kanya, sa kalagitnaan ng paglalakad ko ay narinig ko pang tumunog ang phone ko kaya naman kaagad kong binasa ang dumating na mensahe. Galing iyon kay Vera, nagpag-usapan na din naman namin ito.

Matapos kong basahin iyon ay kaagad akong nag-angat ng tingin kay Hob. Halos ilang hakbang na lang ang layo niya sa may kanto kaya naman halos takbuhin ko na para lang makahabol.

"Dito na ako," sabi ko sa kanya pagkahinto namin doon.

Tumango siya pero wala pa ding balak na iabot sa akin ang plastick.

Sinundan ko ang tingin niya at nakita kong nakatanaw siya kaliwa na para bang doon niya inaasahan na manggagaling ang jeep. Gusto kong matawa kaya naman humaba na lang ang nguso ko bago ako nag-iwas ng tingin sa kanya.

Wala pa din siyang imik, mas mabuti na iyon kesa naman nag-uusap kami pero nakakabwiset naman ang mga lumalabas sa bibig niya. Mas ayos na ang ganito...tahimik lang.

Kaagad akong napaayos ng tayo ng makita ko ang hinihintay kong jeep galing sa kanang bahagi ng kalsada.

"Andyan na yung jeep," nagmamadaling sabi ko at wala sa sariling kinuha ko ang plastick na hawak niya.

Halos mamanhid ang aking buong mukha at magtaasan naman ang balahibo sa aking batok pababa sa braso ng magtama ang aming mga kamay dahil sa aking ginawa.

"Diyan pala mang-gagaling ang jeep. Really? Kanina pa ako nakatingin dito sa kaliwa..." iritadong sabi niya. 

May ibinulong pa siya na hindi ko naman naintindihan kaya naman kaagad ko siyang tiningala at sinamaan ng tingin. Dahil sa aking ginawa ay napa-ayos siya ng tayo at mabilis na itinikom ang kanyang bibig.

"Salamat ulit," mabilis na sabi ko at kaagad na tinawid ang kalsada para maka-sakay sa naghihintay na jeep.

Hindi ko na muli pang nilingo si Hob hanggang sa maka-sakay ako. Tsaka na lang ulit ng maka-ayos na ako ng upo.

Naglalakad na ito ngayon sa kabilang direksyon patungo siguro sa resthouse ng mga Herrer. Doon din naman talaga dapat ang direksyon na pupuntahan ko, ang kaso ay kailangan ko pang idaan kay Aling Rita ang mga kurtina.

"Magandang umaga po, Aling Rita."

Halos hindi na siya nakabati pa pabalik ng masyado siyang na-excite na makita ang mga dala kong kurtina.

"Ang galing niyo talagang mag-ina pagdating sa mga ganito. Nagbabalak nga akong magtayo ng patahian...kukunin ko kayo," nakangising sabi niya sa akin.

"Po? Saan po kayo mag-tatayo kung ganon?"

Mula sa kurtina ay lumipat ang tingin niya sa akin. Nakataas pa ang kanyang kilay bago siya ngumisi sa akin.