Deel 1

155 13 4
                                    

Het begin is minder maar het wordt beter!! Laat maar weten wat je er van vond. Xx

Pov Sophie

Ik kijk op het bord. Hopelijk hebben we uitval van scheikunde, net zoals vorige week. Nog 2 pagina's... Het is pauze en iedereen staat te dringen bij het bord. Maud komt naast me staan en lijkt boos. "Wat is er?" Ik kijk haar even aan en richt mijn ogen weer op het bord. Maud begint te praten en begint een heel verhaal over Thomas. Ik luister niet echt en zie dan  de pagina met uitval. Eindelijk, ik zoek mijn klas en zie dat scheikunde uitvalt. "Hoor je me wel?" Ik kijk opzij en zie Maud, ze kijkt me half lachend, half boos aan. Ik schiet in de lach en zeg: "Sorry haha ik wilde weten of ik uitval had zodat ik Bim kan uitlaten vanmiddag." Bim is onze hond en afgelopen keer was het uitlaten gewoon heel interessant... om bepaalde redenen... " Maud zucht en haakt haar arm door die van mij. "Oké is goed, dan moet ik denk ik met Thomas fietsen.. als hij dat wilt dan..." Ze draait met haar ogen en dan  lopen we richting de aula en gaan bij de groep zitten. Ik denk nog heel even aan vanmiddag en meng me dan in het gesprek.

Ik rijd mijn fiets de schuur in en doe de voordeur open. Bim begint te blaffen en even aai ik hem over zijn kop. "Kom, ik ga je uitlaten. Als we opschieten zijn we misschien nog op tijd..." Ik doe zijn halsband om en pak de riem. We lopen richting het park en ik versnel mijn tempo. Waarom loopt Bim nou zo langzaam, snapt ie niet dat ik haast heb? Ik loop de hoek om en dan zie ik hem. Aan het einde van het pad staat hij. Zijn hond, een Nova Scotia Duck Tolling Retriever, staat stil en plast tegen een struik. Ik blijf staan en pas wanneer ik Bim aan de lijn voel trekken merk ik dat ik naar hem zit te staren. Waar ben ik mee bezig?

Pov Levi

Ik weet dat ze naar me staat te kijken. Haar bruine haar zit in een hoge staart en ik zie hoe ze haar bloesje recht trekt voordat ze met Bim mijn kant op komt lopen. Ze weet niet dat ik haar allang heb gezien. Ik was expres rond deze tijd gaan wandelen met Ziza, normaal doe ik het pas in de avond, maar na de vorige keer... ik zou er best een gewoonte van kunnen maken in de middag... Als ik haar weer tegen kom tenminste...
Ik kijk hoe ze mijn kant op loopt en als ze vlakbij is zwaai ik. "Hey! Jij weer?" Ik knipoog en kijk haar aan. Haar wangen kleuren rood en ze knikt. "Hoe gaat het?" Ze kijkt me aan en lacht. De kuiltjes in haar wangen zijn duidelijk te zien. Haar ogen staan verlegen... Dan bedenk ik me dat ze wat gevraagd heeft. "Oh ehmm, ja gaat goed. Met jou?"
"Gaat goed" antwoord ze. Ik voel hoe Ziza aan de riem trekt en ik moet een paar stappen zetten om niet om te vallen. Ik zie hoe ze haar hand voor haar mond houd om me haar lach te verbergen. Ik glimlach en zeg: "Ziza wil verder, loop je mee?" Ze bloost en knikt. We lopen samen verder over het pad en beginnen te praten.

Pov Justin
Stopt hij ooit met praten?! We zitten met het gezin aan tafel en Levi praat aan een stuk door over 'dat meisje'. In mijn oren klinkt ze maar saai. Waarom zou je over schóol gaan praten?! Ff serieus. Je bent de hele middag samen en schóol is het onderwerp? Ik zou sowieso een potje gaan tongen... minsten... Maar ik hoef geen eigen meisje. Op school liggen er meer dan genoeg  aan mijn voeten, dus als ik ergens behoefte aan heb hoef ik het maar te vragen... ondanks dat Levi en ik zo op elkaar lijken heeft hij nog nooit gekust, nog nooit over meisjes gepraat überhaupt. Straks gaat hij mij nog om advies vragen. Haha. Eens kijken wat ik dan zal antwoorden... Dan zie ik hoe mijn moeder naar mij kijkt en ik besef dat ze wat heeft gevraagd. Als ze ziet dat ik mijn ogen op haar gericht heb zegt ze: "Jus, ga jij nog wat antwoorden?" Ze trekt een wenkbrauw op, het is zo vervelend als ze dat doet. Als ik het probeer gaan er altijd 2 omhoog, hoe hard ik ook probeer. "Ehm.. wat vroeg je?" Ze zucht en herhaald haar vraag: " Ik vroeg of je je werkkleding al hebt klaargelegd voor morgen." Ik knik. Morgen moet ik beginnen met werken in het nieuwe restaurant om de hoek. Het is een kleine tent met nog niet zoveel klanten. Daarin worden de werknemers er soms op uit gestuurd om nieuwe klanten te regelen om reclame te verspreiden. Ook hadden ze gezegd dat ik een begeleider zou krijgen voor de eerste maand. Mijn reputatie bij andere werkplekken is nou niet zó geweldig. Ik ben ook niet echt gemotiveerd om te gaan werken maar als ik het niet probeer stoppen mijn ouders met mij zakgeld te geven... Dus eigenlijk ben ik zo'n beetje verplicht... maar oké.

I can't let you goWhere stories live. Discover now