I can't let you go

Deel 16

 Pov  Sophie

Ik probeer de touwtjes uit elkaar te krijgen maar het is een grote knoop. Ik kijk Levi zuchtend aan maar ook hij lijkt nogal klaar te zijn. "Ruilen? Misschien lukt dat." Zijn ogen blijven iets langer op mij rusten dan normaal en ik knik. Ik sta op en kom naast hem zitten. Hij geeft mij de chaos van touwtjes, geeft een kus op mijn mond en loopt naar het andere uiteinde.                                               "Ik heb hem!" Ik kijk hem lachend aan en hij knikt. "Ik ook! Pauze nemen? Of gelijk vliegeren." Ik kijk om mij heen. Het is rustig op het strand en de wind lijkt goed. "Nu?!"

Ik gooi hem op en ik kijk naar hem, naar zijn ingespannen blik naar boven. Hij trekt naar links en ik hoor het geluid van de vlieger in de lucht. Ik loop op hem af en kom naast hem staan. Ik kijk naar de lucht en zie de basic vlieger trekken in de wind. "Wil je?" Levi kijkt mij aan en ik knik. Ik neem de twee touwtjes van hem over en gelijk lijkt de vlieger naar beneden te storten. Twee handen sluiten om die van mij en trekken de vlieger weer recht. Ik voel zijn lichaam achter mij en zijn armen om mij heen, mij en de vlieger vasthoudend. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst en let niet meer op de vlieger. Ook hij lijkt afgeleid, zeker wanneer ik mij half omdraai en hem kus. Ik voel zijn greep versterken maar weet dat zijn aandacht zo ver weg was dat de vlieger neer stort. Ik moet lachen wanneer ik de doffe klap hoor van de vlieger in het zand. Ik laat de touwen uit mijn handen glijden en kus hem nog een keer. Nu wel pauze?!"

pov Levi

Ik kijk haar aan van over de tafel. Haar haar heeft ze in een vlugge staart gedaan en zit een beetje wild door de wind en het zouten water. Wanneer ze ziet dat ik naar haar kijk glimlacht ze en vraagt lachend: "Wat, zie je iets raars?" Ik schud mijn hoofd en fluister, meer voor mijzelf dan voor haar. "Niks raars, alleen wat leuks." Ze lijkt het gehoord te hebben en ik voel dat ik rood word. Ze pakt mijn hand van over de tafel en komt naast mij zitten op de bank. "Gaan we zo nog even wandelen?" Ik kijk door het windscherm naast onze tafel en kijk naar de zee. De lucht is al wat rood gekleurd en de zon gaat waarschijnlijk binnen een uur onder. Ik Kijk haar aan en knik wanneer de ober eraan komt met ons eten. 

Ik pak haar hand vast wanneer we vanaf het terras richting het water lopen. "Wacht even, ik doe mijn schoenen vast uit." Ik kijk haar raar aan en ze gaat verder. "Anders kan ik zo toch niet het water in?" Met dit weer? Ik houd die gedachte maar voor me en trek ook  mijn schoenen uit. Lachend zet ze onze schoenen tegen het muurtje aan en ze rent naar beneden. Lachend kijk ik hoe ze vaart mindert wanneer de schelpen meer worden, het wordt langzaam vloed en steeds meer schelpen worden het strand op geschept. Ze draait zich naar mij om en wenkt mij. Ik loop naar beneden en pak nogmaals haar hand vast. Haar hand voelt koud en ik aai over de rug van het hand met mijn vinger. Glimlachend kijkt ze mij aan en loopt dan voorzichtig over de scherpe schelpen. Ze gaat staan en kijkt naar de horizon. Het water glijdt over haar voeten en ze sluit even haar ogen. Ik ga achter haar staan, net zoals tijdens het vliegeren en ik leg mijn armen om haar heen. Ze leunt tegen mij aan en ik voel het zand tussen mijn tenen kriebelen. Dan pak ik haar opeen vast, ik til haar op en ren verder de zee in. Ze gilt en ik schrik ook, het water is ijskoud en mijn broek wordt langzaam doorweekt. Ze houdt zich stevig aan mij vast en ik doe alsof ik haar laat vallen. "Levi please! Laat mij los haha." Even ben ik heel blij dat Justin bij elke week meesleept naar de sportschool en ik laat haar nog een keer bijna vallen. Grinnikend loop ik het water weer uit en ik zet haar neer. Ze kijkt mij semi-boos aan en kust mij dan. Haar lippen voelen koud en gaan veel te snel weer van die van mij af. Ze stapt van mij weg en een plens water wordt mijn gezicht in geschopt. "Dat had ik waarschijnlijk verdiend." Ik heb meteen spijt dat ik mijn mond opentrok want een tweede golf water komt in mijn gezicht. Ik loop op haar af en pak haar handen vast. "Dat laatste had je niet moeten doen, nu elke keer als je mij kust proef je het vieze zouten water." Ik kijk haar aan en ze draait haar hoofd een beetje schuin. "Dan kus ik je voorlopig toch niet?!" Even ben ik verbaasd maar dan zeg ik: "Dat lukt je toch niet." Ik pak haar gezicht tussen mijn handen en druk mijn zouten lippen op die van haar. Eerst probeert ze zich nog weg te trekken maar dat laat ze al snel los. Ze opent haar mond een beetje en nodigt mij zo uit met mijn tong naar binnen te gaan. Ik weet dat de zouten smaak haar nu ook bereikt en ik glimlach tegen haar lippen aan. "Ik hou van je." Mijn glimlach wordt breder na die paar woorden van haar. "Ik ook van jou" fluister ik zachtjes en ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Ik kijk over het water en zie de kleurrijke lucht afsteken tegen het nu donkerblauwe water. De zon zakt steeds verder terwijl haar hand nog steeds in de mijne rust.