I can't let you go

Deel 20

Pov Sophie

Ik zucht en laat mij op het bed vallen. Maud komt naast mij zitten en vraagt: "teveel gegeten?" Ik knik en ze komt naast mij liggen. "Me to" Maud gaat half rechtop zitten en aait over mijn buik. "Arm buikje, goediegoedie." Ik schiet in de lach en ik weet nu al dat we melig gaan worden. Maud staat op en trekt mij overeind. "Kom!" Ze zet mijn boxje aan en ik hoor het liedje al: Dat heb jij gedaan van MEAU. Ik spring op en begin keihard mee te zingen. Ik kijk Maud lachend aan. "Haha weer flashbacks van Rode wijn." Maud valt bijna om en botst tegen mij aan. Ik val op en even later liggen we gierend van het lachen op de grond. We blijven liggen en staren naar het plafond. Maud komt op mijn buik liggen en probeert mij te kietelen. "Neehee stop!" Ik probeer haar van mij af te werken maar het lukt niet. "Levi is nog minder erg dan jij!" Voor ik het weet is het eruit. Even is het stil. "Wat zei je?" Maud kijkt mij aan maar ik ontwijk haar vraag. "Nee niks, laat maar." Ik zet de muziek harder en begin weer mee te zingen. "Nee Soph, zeg. Je hebt hem weer gezien hè?" Ik ga op het bed zitten en kijk hoe ze de muziek uit zet. "Ehm.. ik wilde je het vertellen maar...-" Midden in mijn zin word ik onderbroken en zegt ze: "Ik heb hem nu een tweede keer gedumd voor jóu. En jij ziet hem? Je weet wat hij heeft gedaan!" Ik ben even stil en zeg dan: "Hij heeft spijt. En daarnaast... we hebben gekust... in het hondenpark." Dat laatste fluister ik, bang voor haar reactie. "Wat?! Jezus Soph, wat is dat nou weer. Kan je niet van hem afblijven? Je weet wat hij ons heeft geflikt." Ze draait met haar ogen en doet een stap naar achteren. Ze leunt tegen het bureau en gaat met haar hand door haar haar. "Mau, het spijt me... ik dacht dat jij over hem heen was maar ik ben dat niet... zeker toen ik hem zag, ik..." Ik sta op en ga voor haar staan. "Het spijt me maud." 

"Laat het soph, blijkbaar stonden wij er allebei anders in. Ik ga, anders ehmm ben ik te laat thuis." Ik zie haar naar de deur lopen en hoor haar als laatste nog zeggen: "Hij heeft mij gekust, vandaag. Toen ik weg wilde gaan uit het restaurant. Als je hem nog steeds wil ga je gang maar ik hoef er niks meer over te horen." De deur valt in het slot en ik blijf als versteend staan. 

Pov Levi

Ik kijk op mijn horloge. We hadden hier 17 minuten geleden afgesproken. Dat ik hier nog steeds sta! Wat had ik verwacht: Hey ik heb je al een keer gedumpt maar nu wil ik wel echt afspreken. Ik sta vermoeid op van het paaltje en loop richting huis. "Lev wacht!" Haar stem klinkt ver weg en ik draai mij om. Sophie komt aangerend en wanneer ze dichterbij is zie ik dat ze aan het huilen is. "hé hé Soph, wat is er?" Ik sla mijn armen om mij heen en pak haar vast. "Zij...zij.. jij ..." Ze trilt en ik trek haar tegen mij aan. "Soph, wat heb ik? En wie is 'zij'." Ze kijkt mij aan en dan zegt ze wel hat laatste wat ik had verwacht. "Je hebt haar gekust, alweer. Ik dacht dat je van mij hield maar dan kus je háar." Haar stem breekt en ik kijk haar aan. "Waar heb je het over! Ik heb nog nooit iemand anders gekust dan jou, en dat wil ik ook niet trouwens." Even kijkt ze mij verbaasd aan maar dan zegt ze: "Ik heb het gezien, je had een relatie met haar! Je stond op haar  achtergrond en...en... jullie hebben haar bed in elkaar gezet en werken in het restaurant en... en..." Tranen stromen weer over haar wangen en ik neem haar gezicht in mijn handen. "Soph, dat was ik niet. Dat was Justin. Mijn tweelingbroer."

Pov Justin

Er wordt op mijn deur gebonkt en ik zucht. Wanneer het door blijft gaan roep ik: "Binnen!" Ik laat mij weer op bed vallen en kijk hoe Levi mijn kamer binnenkomt. "Ze...ze... denken dat wij dezelfde zijn..." Ik kijk hem aan en draai met mijn ogen. "Wtf Levi, wat voor onzin heb jij nou weer gelezen." Hij zucht en komt dichterbij staan. "Jus luister nou even, ik meen het. Sophie en Maud denken dat wij dezelfde zijn." Ik ga rechtop zitten en kijk hem aan. "Hoe weet jij van Maud..." Weer zucht Levi. "Jullie werken samen in het restaurant en eerder heb je haar gekust, vlak voordat ze weg ging. Klopt dat?" Ik kijk hem verbaasd aan en hij gaat verder. "Ik meen het Jus, ze denken het echt. Waarom zouden ze ons dan tegelijk dumpen? Met hetzelfde berichtje?" Ik denk even na en knik dan. "Je hebt gelijk. Wat nu? Maud wil mij niet meer spreken." Levi kijkt mij aan en pakt zijn telefoon. "We appen ze wel."